Adwentyzm (łac. Adventus-przyjście)

Inicjatorem  ruchu  był Wiliam Miller amerykański kaznodzieja, baptysta.


Wiliam Miller  (1782-1849)

Po dwóch latach prywatnych studiów nad Biblią, był przekonany, że zawierała ona zakodowane informacje dotyczące końca świata i powrotu Jezusa. Uznał, że musi o tej wieści nauczać innych.

Jednym z kluczowych tekstów Millera była nowa interpretacja biblijnej Księgi Daniela, zwłaszcza wersetów Dan.8:13-14, gdzie jest mowa o 2300 dniach, które mają przynieść oczyszczenie świątyni. Miller wierzył, że każdy z tych 2300 dni oznaczał rok i że odliczanie rozpoczęło się w 457 roku p.n.e. Tak więc konkludował, że „Powrót Jezusa" nastąpi między 21 marca 1843 roku, a 21 marca 1844 roku. Samuel Snow, zwolennik Millera, ogłosił potem w wyniku nowych kalkulacji, że koniec świata odbędzie się 22 października 1844 roku.
Przepowowiednia nie spełniła się, co spowodowało  podział ruchu na 3 kierunki:

1.Stowarzyszenie Milenijne -do którego wszedł także sam Miller , stowarzyszenie nie odegrało istotnej roli i w początku XX wieku przestało istnieć .

2.Adwentyści Ewangelii -głosili głównie, iż Chrystus zstapił na ziemię w 1844 roku tyle tylko że nie fizycznie lecz duchowo .Nie odegrali znaczącej roli i wkrótce znikneli.

3.Odłam trzeci -początkowo najmniej liczni założyli istniejący do dziś Kościół Adwentystów Dnia Siódmego .


Kościół Adwentystów Dnia Siódmego - nauka i działalność


Bóg i człowiek 

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny wierzy w Boga w Trzech Osobach – Ojca, Syna i Ducha Świętego (1J 5,7; Mt 28,19), który stworzył świat w ciągu sześciu literalnych dni (Rdz 1). Człowiek miał od początku wolną wolę. Pierwsza para ludzka zgrzeszyła za namową szatana – upadłego anioła (Iz 14,12), straciła nieśmiertelność i potrzebuje zbawienia.

Zbawienie 

Zbawienie uważane jest za dar łaski Bożej udzielany człowiekowi niezależnie od uczynków, a przez wiarę w pojednawczą śmierć Jezusa Chrystusa za grzechy świata. Do zbawienia konieczna jest pokuta, posłuszeństwo i odrodzenie z Ducha Świętego, na mocy śmierci Jezusa Chrystusa – który będąc odwiecznym Bogiem, przyszedł na Ziemię w ludzkiej, upadłej naturze i żył życiem doskonałym, nigdy nie grzesząc. Odrzuca się predestynację, doktrynę Raz zbawiony, na zawsze zbawiony oraz Tajemnicze Pochwycenie ludu Bożego przed plagami. Ruch Reformacyjny wierzy, że od momentu zaistnienia grzechu we wszechświecie, trwa wielki bój pomiędzy Bogiem, a szatanem, w który zaangażowane są wszystkie istoty.

Powtórne przyjście Chrystusa

Zgodnie z nazwą Kościół kładzie nacisk na dwie istotne doktryny. Pierwsza z nich to wiara w bliski powrót Jezusa Chrystusa na ziemię, który zakończy obecną epokę zła zmartwychwstaniem sprawiedliwych i zabraniem ich do nieba na tysiąc lat, w celu przeprowadzenia sądu. Po Millenium nastąpi trzecie przyjście Chrystusa na Ziemię, Sąd ostateczny i zamieszkanie zbawionych na Ziemi.

Sabat (dzień sobotni)

Druga istotna nauka to Szabat jako dzień święty zgodnie z IV przykazaniem biblijnego dekalogu (Wj. 20,8). Sobotnie święto uznaje się za nieprzemijający w czasie dzień odpocznienia (Hebr. 4,9). Wyznawcy w każdą sobotę uczestniczą w nabożeństwach, składających się z dwóch części: studium Biblii przeprowadzanego na podstawie międzynarodowego kwartalnika pt. Sobotnie Lekcje Biblijne oraz Kazania Słowa Bożego; powstrzymują się w tym dniu od pracy zarobkowej, rozmów na tematy świeckie oraz obowiązków całego tygodnia, skupiając uwagę na Bogu.

Obrzędy Kościoła 

Kościół uznaje trzy obrzędy: chrzest przyjmowany w wieku świadomym przez całkowite zanurzenie w wodzie, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, obrzęd pokory – umywanie nóg, oraz społeczność chleba i wina podczas Wieczerzy Pańskiej.

Reforma zdrowia i ubioru, działalność społeczna

Wyznawcy Kościoła prowadzą zdrowy tryb życia całkowicie powstrzymując się od tytoniu, alkoholu, narkotyków, herbaty, kawy. Wszystkich członków obowiązuje dieta wegetariańska. Kościół czynnie popiera i propaguje wegetarianizm na całym świecie (m.in. poprzez wydawanie literatury oraz w swoich placówkach). Członkowie są zobowiązani do godnego prezentowania Chrystusa przez właściwe ubieranie się i odrzucenie biżuterii (Iz. 3; 1Tym 2,9-10). Ruch Reformacyjny posiada w różnych krajach własne szkoły, uczelnie, sanatoria, szpitale i domy wydawnicze.

Pismo Święte

Podstawą wszelkiej nauki i praktyki jest jedynie Pismo Święte (39 ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu). Kościół odrzuca wszystkie apokryfy i księgi deuterokanoniczne pod względem kanonicznym, nie podważając jednak zawartych w nich faktów potwierdzonych przez historię.

Sąd śledczy

Kościół uważa, że po okresie "2300 wieczorów i poranków" (Dn 8,14) kończących się w roku 1844, żyjemy w okresie pierwszej fazy sądu Bożego (sądu śledczego) oraz pieczętowania "Stu czterdziestu czterech tysięcy" (Obj. 7). Kościół swoje posłannictwo widzi w głoszeniu światu orędzia trzech aniołów (Obj. 14) mówiącego o nadejściu godziny sądu Bożego, powszechnym odstępstwie w religiach, zsfałszowaniu dekalogu i rychłym powrocie Chrystusa na Ziemię w chwale.

Świątynia w niebie i pośrednictwo Chrystusa 

Ruch Reformacyjny wierzy, że w niebie znajduje się świątynia wyglądająca tak samo, jak ta na Ziemi za czasów Mojżesza (Hebr 8,1.2). Uważa się, że została wzniesiona przez samego Boga i jest miejscem, w którym obecnie znajduje się Jezus Chrystus pełniąc urząd arcykapłana i jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi aż do zakończenia czasu łaski.

Małżeństwo 

Małżeństwo uważane jest za świętą instytucję ustanowioną przez Boga w Edenie. Odrzuca się możliwość ponownego zawarcia ślubu, aż do śmierci jednego z małżonków.

Dary Ducha Świętego i Duch Proroctwa

Kościół wierzy w aktualność darów Ducha Świętego. Ellen G. White uznaje się za prorokinię Bożą w czasie końca, która ma wzmocnić i pokrzepić lud Boży, dając mu natchnione świadectwa od Boga. Jej pisma stanowią natchniony komentarz do Biblii, jako do jedynej podstawy wiary, który pomaga ustrzec się przed błędną interpretacją Słowa Bożego.

Tradycja Apostolska 

Kościół odrzuca autorytet tradycji, a więc także zwierzchnictwo papieża, modlitwy do świętych, chrzest niemowląt, spowiedź, kult obrazów, świętych, relikwii i Maryi, krucyfiksy, transsubstancjację, odpusty, msze święte, nieśmiertelność duszy, modlitwy za zmarłych, ludzkich kapłanów, sakramenty, niepokalane poczęcie Maryi Panny, wieczne męki piekielne, czyściec, świętość niedzieli, Sukcesję apostolską, i inne nie wynikające z Biblii nauki i zwyczaje. Odrzuca się również istnienie świętych miejsc (świątynie, sanktuaria, katedry), świętej kasty (księża, papieże) oraz świętych rytuałów.


Rzeczy ostateczne

Służba Chrystusa w Niebiańskiej Świątyni

Adwentyści nauczają, że w niebie znajduje się świątynia, prawdziwy przybytek, który  zbudował Pan. W niej właśnie Chrystus usługuje, udostępniając wierzącym dobro swej pojednawczej ofiary złożonej ongiś za wszystkich na krzyżu. Jezus został ustanowiony naszym wielkim Arcykapłanem i zaczął swoją wstawienniczą służbę w chwili wniebowstąpienia. W roku 1844, przy końcu proroczego okresu 2300 lat, przystąpił do drugiej i ostatniej fazy swej pojednawczej służby. Jest to dzieło zaocznej fazy sądu Bożego (tę fazę sądu nazywa się także sądem śledczym), stanowiącej składową część w dziele ostatecznego i całkowitego rozprawienia się z grzechem; symbolizowało ją zaś oczyszczenie starotestamentalnej świątyni hebrajskiej w Dniu Pojednania. W służbie o wymowie symbolicznej świątynia była oczyszczana przez krew ofiar zwierzęcych, rzeczy niebieskie natomiast miały być oczyszczone doskonałą ofiarą krwi Jezusa. Ten sąd ukazuje istotom niebieskim, że kto spośród umarłych zasnął w Chrystusie, jest godzien dzięki Niemu wziąć udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Ukazuje także, że ten, kto spośród żywych trwa w Chrystusie, zachowuje przykazania Boże i wiarę Jezusa, jest tym samym gotów dzięki Niemu, aby być wziętym do Jego wiecznego Królestwa. Sąd ten potwierdzi sprawiedliwość Bożą w zbawieniu tych, którzy wierzą w Jezusa. Ogłasza, że ci, którzy pozostaną wierni Bogu, otrzymają Jego Królestwo. Ukończenie przez Chrystusa arcykapłańskiej posługi w świątyni niebiańskiej wyznaczy koniec czasu łaski dla ludzi przed powtórnym Jego przyjściem.


Powtórne Przyjście Chrystusa

Przyjście Zbawiciela będzie rzeczywiste, osobiste, widzialne i ogólnoświatowe. Gdy On powróci, sprawiedliwi spośród umarłych zostaną wzbudzeni z martwych i wspólnie ze sprawiedliwymi spośród żyjących zostaną uwielbieni i przeniesieni do nieba, podczas gdy niesprawiedliwi umrą. Niemal całkowite wypełnienie się większości proroctw, łącznie z obecnym stanem świata, wskazuje na to, że powrót Chrystusa jest bliski. Czas tego wydarzenia nie został objawiony.


Śmierć i Zmartwychwstanie

Zapłatą za grzech jest śmierć. Lecz Bóg, który jedynie jest nieśmiertelny, udzieli życia wiecznego swoim odkupionym. Aż do tego dnia śmierć jest dla ludzi stanem nieświadomości. Gdy Chrystus, który jest naszym życiem, pojawi się, sprawiedliwi wzbudzeni z martwych i sprawiedliwi żyjący zostaną uwielbieni oraz wzięci do nieba, aby tam spotkać swego Pana. Wtóre zmartwychwstanie - niesprawiedliwych, będzie miało miejsce tysiąc lat później.

Milenium i Koniec Grzechu

Milenium to tysiącletnie królowanie Chrystusa z Jego świętymi w niebie, w czasie pomiędzy pierwszym a drugim zmartwychwstaniem. W tym czasie, gdy grzeszni umarli będą sądzeni, ziemia będzie zupełnie pusta; bez żyjących mieszkańców. Przebywać na niej będą jedynie szatan i jego aniołowie. Przy końcu tego okresu Chrystus wraz ze swoimi świętymi i Miastem Świętym zstąpi z nieba na ziemię. Wtedy zostaną wzbudzeni z martwych niesprawiedliwi i wspólnie z szatanem i jego aniołami otoczą to miasto, lecz wówczas ogień Boży pochłonie ich i oczyści ziemię. W ten sposób wszechświat na zawsze uwolniony zostanie od grzechu i grzeszników.

Nowa Ziemia

Na nowej ziemi, na której sprawiedliwość zamieszka, Bóg da wieczny dom odkupionym, a otoczenie uczyni doskonałym dla wiecznego życia, miłości, szczęścia i nauki w Jego obecności. Tutaj bowiem sam Bóg zamieszka ze swoim ludem, a ból i śmierć przeminą. Wielki bój zostanie zakończony i grzechu więcej nie będzie. Cała przyroda, ożywiona i nieożywiona, przyzna, że Bóg jest miłością i będzie królować będzie na wieki

Kościół adwentystów Oaklegh

_____________________________________________________________________________________________________________
Na podstawie: biografia W. Millera, adwentyści.pl, Wikipedia, Encyklopedia PWN