TRAKTAT O PROJEKCJI ASTRALNEJ

fragmenty

Projekcja astralna ma wiele aspektów, które są czasem źle rozumiane. Niniejsza praca ma na celu rzucić nieco światła na to zagadnienie i wyjaśnić, na czym ono naprawdę polega.

CZYM JEST WYMIAR ASTRALNY?
Astral jest wymiarem najbliższym światu fizycznemu. Pokrywa nasz świat niczym wielka mentalna sieć, łapiąc i zatrzymując wszystkie myśli. Jego zawartość została stworzona przez zbiorową świadomość umysłu wszechświata. Zwiera wszystkie myśli, wspomnienia, fantazje i sny każdej żywej istoty. materiał zawarty w tym świecie, na mocy prawa podobieństwa (podobne przyciąga podobne), rozwarstwia się i tworzy osobne warstwy lub skupiska. Te skupiska myśli są zwane potocznie planami astralnymi, światami astralnymi lub rzeczywistościami astralnymi.
Świat astralny składa się z materii astralnej,,którą opisuje się krótko jako to, co w umyśle. Świat ten jest niezwykle wrażliwy na myśl i może być kształtowany w dowolny sposób. Kreacje te mogą być tak doskonałe, że staną się nieodróżnialne od rzeczywistości.
Najlepszym wyjaśnieniem tego może być porównanie materii astralnej z nienaświetloną, bardzo czułą taśmą fotograficzną. Gdy film zostaje wystawiony na światło i skoncentrowany na właściwym obszarze przez soczewkę aparatu, na taśmie niezwłocznie pojawia się wskutek reakcji chemicznych idealny obraz rzeczywistości. Podobnie, gdy materia astralna jest wystawiona na działanie myśli, skoncentrowana przez soczewkę umysłu, niezwłocznie powstaje idealny obraz rzeczywistości dzięki reakcji materii astralnej z myślą. Spójność i trwałość jakiejkolwiek kreacji w astralu zależy w dużej mierze od siły umysłu dokonującego tworzenia.

SNY
Oto jak podświadomość tworzy sny: Przenosząc się podczas snu w astral, może stworzyć dowolny scenariusz, jaki tylko sobie zażyczy. Jest to jej sposób rozwiązywania problemów i porozumiewania ze świadomą częścią umysłu. Tworzy serię spójnych myślowych scenariuszy i projektuje je w astral, gdzie się utrwalają. Następnie świadomy umysł przeżywa i ogląda te scenariusze podczas snu. Przypomina to oglądanie wcześniej nakręconego przez kogoś (podświadomość) innego filmu na ekranie (w świecie astralnym).

MYŚLOKSZTAŁTY.
Jakikolwiek nowy obiekt w świecie fizycznym jest asymilowany przez pewien okres czasu również w świecie astralnym. Myślokształt go reprezentujący najpierw "rośnie" w najniższej części astralu, blisko wymiaru fizycznego, a w miarę upływu czasu staje się coraz to trwalszy. Jak każdy myślokształt, rośnie tym szybciej, im więcej uwagi się mu poświęca.
Im "wyżej" posuwamy się w głąb astralu, tym mniej znajdziemy myślokształtów przypominających fizyczne przedmioty, takie, jakie znamy. Materialne obiekty muszą trwać przez bardzo długi czas, zanim nabiorą swojego kształtu i zaczną istnieć w wyższych warstwach astralu.
Czy próbowaliście kiedyś poruszać się nocą po obcym domu? Uderzaliście się o wszystko. Ale w miarę, jak poznajecie dom, w waszym umyśle pojawia się mentalne wyobrażenie waszego otoczenia i możecie poruszać się sprawniej. Im dłużej przebywacie w tym domu, tym silniejsze się to wyobrażenie staje. Proces narastania myślokształtów w astralu jest czymś podobnym. Działa to również w drugą stronę: jeżeli jakiś przedmiot przebywał gdzieś bardzo długo i w astralu urósł bardzo mocny jego myślokształt, to po usunięciu lub zniszczeniu tego przedmiotu jego myślokształt wciąż będzie trwał.( W astralu można na przykład znaleźć w swoim mieszkaniu meble, których się już dawno pozbyło, wymieszane z tymi, które są obecnie. Dzieje się tak dlatego, że choć przedmioty zostały usunięte, ich myślokształty jeszcze nie do końca wygasły)

. Stare myślokształty nie podążają za swoimi fizycznymi partnerami, gdy ci zostają przemieszczeni. W astralu zaczynają narastać nowe myślokształty, podczas gdy stare powoli niszczeją. Im dłużej coś przebywało w jakimś miejscu, tym silniejszy będzie reprezentujący to myślokształt. Tyczy się to także budynków i geologicznej budowy terenu. Możesz dokonać projekcji na park i znaleźć tam dom, most, strumień, wzgórze itp, co do którego jesteś pewien, że go tam nie ma. One istniały kiedyś. W im wyższe warstwy astralu wchodzisz, tym starsze myślokształty tam znajdujesz, wydając się posuwać wstecz w czasie.
Szybkość wzrostu myślokształtu zależy od ilości poświęcanej mu uwagi. Na przykład sławny obraz, uwielbiany i oglądany przez miliony i zajmujący sporo miejsca w ich umysłach będzie miał o wiele silniejszy myślokształt niż zwykły obraz wiszący w czyjejś sypialni i oglądany przez niewiele osób. Ilość myślokształtów zależy także od tego, jak daleko jesteś od wymiaru fizycznego. Jeśli jesteś bardzo blisko świata materialnego, jak w projekcji w czasie rzeczywistym lub OOBE, znajdziesz niewiele myślokształtów - jeśli w ogóle jakiekolwiek. W OOBE w czasie rzeczywistym nie jesteś zupełnie w świecie astralnym, lecz istniejesz jako astralna forma w sferze przejściowej między światem fizycznym a astralnym.

WIZJE ASTRALNE
W ciele fizycznym mamy 220 stopniowy kąt widoczności, to znaczy jeśli widzimy to, co przed nami, nie możemy jednocześnie widzieć tego, co jest za nami. W astralu mamy WIĘCEJ niż 360 stopni widoczności i możemy widzieć jednocześnie ze wszystkich stron. Jest to widoczność sferyczna. Podczas projekcji nasze przyzwyczajenia skłaniają nas do koncentracji na tylko jednym kierunku patrzenia, tam, gdzie czujemy, że jest nasz "przód". Wciąż dociera do nas widok z tyłu, góry, dołu, lewa i prawa, ale umysł nie jest w stanie tego wszystkiego naraz zasymilować. Kłóci się to z jego wieloletnim przyzwyczajeniem do ograniczonej widoczności. Sferyczna widoczność to tak, jakby zamienić się w jedno wielkie, obdarzone niezliczonymi źrenicami oko, które może widzieć we wszystkich kierunkach - z tyłu, przodu, góry, dołu, prawa, lewa - ale to wszystko naraz!
W świecie astralnym nie masz żadnych fizycznych narządów, np. oczu. Jesteś niematerialnym punktem świadomości przemierzającym przestrzeń. Nie dotyczy cię grawitacja ani inne prawa fizyki. W tym stanie nie ma góry i dołu, prawa i lewa, przodu i tyłu. To tylko przyzwyczajenie całego życia próbuje wymusić na tobie pojmowanie świata w taki sposób podczas projekcji.( ..podczas projekcji zatracasz swój naturalny punkt widzenia)

KREATYWNA MOC WIZUALIZACJI.
Podświadomy umysł ma znacznie większe możliwości wizualizacyjna niż świadomy. Różnica jest taka, jakby porównać superkomputer z dziecięcym kalkulatorkiem. W astralu, podczas projekcji lub świadomego śnienia, gdy świadomy umysł zachowuje swoją świadomość, ta różnica może wprowadzić wielkie zamieszanie. Podświadomy umysł podczas projekcji kipi tuż pod powierzchnią, cała jego kreatywna moc aż rwie się do działania, do tworzenia, i uczyni to, jeśli damy mu najmniejszą szansę. Ta różnica w mocy kreacji, połączona wieloletnim nawykiem przedniej widoczności, jest przyczyną "efektu Alicji w Krainie Czarów,gdzie wszystko jest możliwe, ale nie zawsze przyjemne.
"Efekt Alicji" może się przytrafić na wiele sposobów.Wielu dokonujących projekcji w jakimś tam momencie straciło nad nią kontrolę. Przedmioty zaczynały pojawiać się i znikać i ogólnie rzecz biorąc wszystko robiło się jakieś dziwne. Przyczyną tego jest to, że zdolności twórcze podświadomości są w takiej sytuacji niezwykle pobudzone - i zaczyna tworzyć i niszczyć rzeczy oraz kierować się w inne obszary astralu, co niedoświadczonemu projektującemu sprawia wielkie trudności.

UTWORZONE MYŚLOKSZTAŁTY
Podczas projekcji można użyć swojego świadomego umysłu do tworzenia obiektów. Trwałość tych myślokształtów zależy od siły  zdolności wizualizacji, a także od tego, ile czasu i wysiłku włożono w kreację.

JAK ZACHODZI PROJEKCJA?
Podczas snu do głosu dochodzi ciało energetyczne, znane także jako eteryczne lub jako powłoka energetyczna. Rozszerza się i otwiera, aby zebrać i zakumulować energię. Zazwyczaj ciało to może to uczynić tylko podczas snu. Gdy już się otworzy czakry zbierają energię, w formie materii eterycznej, do ciała energetycznego. Podczas tego procesu "naładowywania" ciało astralne odłącza się i przebywa w świecie astralnym, gdzie może tworzyć i przeżywać sny. Jeżeli to oddzielenie zachodzi świadomie, można w jakiś sposób to kontrolować. Wtedy staje się to OOBE, projekcją astralną bądź świadomym śnieniem. Uwaga: OOBE nieznacznie się różni od projekcji astralnej lub świadomego śnienia z powodu obiektywności obserwowanych wydarzeń i tego, że dzieje się to w czasie rzeczywistym. Dzieje się tak dlatego, że ciało astralne zawiera wiele materii eterycznej, która je "przywiązuje" do świata materialnego.
ŚWIADOME ŚNIENIE
Zachodzi, gdy osoba śniąca ma pełną świadomość tego, że śni. Może wtedy mieć pewien rodzaj świadomej kontroli nad przebiegiem snu lub może zamienić to doświadczenie w projekcję astralną. Świadome śnienie jest bardziej podobne do projekcji niż do OOBE, ponieważ poczucie czasu i rzeczywistości są zaburzone.
Wszystkie te trzy rodzaje projekcji są ze sobą blisko związane, tj. wszystkie zawierają oddzielenie ciała astralnego od fizycznego i doświadczanie rzeczywistości innej niż ta, której doświadcza ciało fizyczne.


PROJEKCJA ASTRALNA
Zachodzi, gdy ciało astralne przenosi się w wymiar astralny, który znacznie się różni od naszego. Czas jest zaburzony i może być rozciągnięty, tj. godzina w astralu może być równoważna kilku minutom w świecie rzeczywistym, zależnie od tego, w jakiej części astralu się znajdujesz. Rzeczywistość jest płynna i zmienna.

MATERIA ETERYCZNA
Jest ona zwana także siłą życiową i jest to substancja generowana przez wszystkie żywe istoty. Jest to substancja będąca na pograniczu świata astralnego i materialnego, w części materialna, w części astralna. Posiada wagę. Jest to bardzo wyrafinowana substancja będąca na pograniczu materii i energii i jest podobna do swojej bardziej materialnego odpowiednika, ektoplazmy.
Wykonano obszerne badania nad masą materii eterycznej; łóżka umierających w szpitalach były umieszczane na czułych wagach, a sami chorzy byli podłączani do przyrządów śledzących ich procesy życiowe. W każdym przypadku dokładnie w momencie śmierci obserwowano nagłą utratę wagi w wysokości około ćwierci uncji. Było to spowodowane opuszczeniem ciała przez dużą ilość materii eterycznej w chwili śmierci. Podobnie dzieje się w przypadku OOBE w sytuacji śmierci klinicznej, gdy ciało wierzy w to, że umiera. Nagły, duży transfer materii eterycznej w astral jest początkiem procesu umierania.

EKTOPLAZMA
W podobny sposób badano ektoplazmę. Umieszczano medium na podobnie czułej wadze i kazano im wytworzyć ektoplazmę na szali innej, równie czułej wagi. Medium traciło na wadze w taki sam sposób, w jaki ważona ektoplazma na niej zyskiwała. Gdy medium z powrotem absorbowało ektoplazm do swojego ciała, proces ten zachodził w odwrotną stronę. Ektoplazma jest wytwarzana przez czakry, część materialnej masy ciała medium zamienia się w inną substancję - ektoplazmę.

MIĘDZYWYMIAROWE ISTOTY
Pozbawiona ciała istota - jak na przykład ciało astralne - aby móc funkcjonować w świecie materialnym, w czasie rzeczywistym, potrzebuje określonej ilości materii eterycznej - bez niej jest wciągana do wymiaru, z którego pochodzi. Materię eteryczną może uzyskać tylko od żywych mieszkańców świata materialnego

PRZEPŁYW ENERGII
Sławny "Srebrny Sznur" czyni więcej niż tylko wiązanie ze sobą dwóch ciał. Jest zarazem przekaźnikiem, wzdłuż którego między ciałem fizycznym a subtelniejszymi ciałami przepływa energia i informacje. Niektórzy dokonujący projekcji go widzą, inni nie. Czasem jest widziany jako wychodzący z pępka, czasem z czoła. To, gdzie sznur jest widoczny, zależy od tego, która czakra jest najbardziej aktywna. Ma tu też znaczenie - poprzez moce twórcze podświadomości - pogląd dokonującego projekcji na to, w którym miejscu ów sznur być powinien; dzięki uprzejmości podświadomości może być on wszędzie, gdzie tylko uwierzysz, że jest.
Gdy ciało astralne wejdzie w wymiar astralny, musi mieć stały i obfity dopływ energii astralnej z czakr, aby móc się w ten wymiar "wtopić". Dobra pamięć astralna zależy w dużej mierze od ilości dostępnej energii. Jako że wymiar astralny jest naturalnym środowiskiem ciała astralnego, nie zostanie ono z niego wypchnięte za brak energii; podobnie, jak w świecie fizycznym osoba nie jedząca lub nie śpiąca przez kilka dni nie rozpuści się i nie zostanie przeniesiona do innego wymiaru - lecz stanie się słaba i nie będzie w stanie w pełni aktywnie uczestniczyć w otaczającym ją świecie.
Do czego to się sprowadza: astralny umysł musi mieć dużo energii, aby dostarczyć silnych, wyraźnych wspomnień.. Te astralne wspomnienia muszą być na tyle silne, aby dobrze się wyryć w fizycznym umyśle.

WYŻSZE POZIOMY I ICH STREFY GRANICZNE
Powszechnie używane nazwy siedmiu poziomów istnienia- to - od najniższego na najwyższego - fizyczny, astralny, mentalny, buddyczny, atmiczny, Anupadaka i Adi. Te wyższe wymiary mają strukturę podobną do astralnego, ale na znacznie wyższym poziomie świadomości i są od niego zupełnie oddzielone. Pomiędzy różnymi wymiarami są obszary graniczne, zwane czasem niższymi planami.
Dobrą analogią jest tutaj budowa ziemskiej atmosfery: jeżeli powietrze atmosferyczne miałoby być astralem, to stratosfera byłaby obszarem granicznym, a próżnia kosmosu wymiarem mentalnym. Przy pomocy samolotu(ciało astralne) możesz poruszać się w atmosferze; do wzlecenia w stratosferę potrzebna jest już bardzo silna maszyna, ale żeby podróżować w kosmosie, potrzebujesz statku kosmicznego (ciało mentalne). Podobnie do podróży w różnych wymiarach potrzebne są różne z naszych subtelniejszych ciał.
Ciało astralne ma wstęp do stref granicznych, do niższego planu astralnego (tuż poniżej astralu) i wyższego planu astralnego (tuż powyżej), jeżeli zawiera w sobie odpowiedni rodzaj energii. Aby znajdować się na pograniczu wymiaru fizycznego i astralnego, musi mieć w sobie energię eteryczną, aby istnieć na pograniczu wymiaru astralnego i mentalnego musi zawierać energię mentalną.


PROJEKCJA W WYŻSZE WYMIARY
Jeśli dostatecznie kontroluje się czakry, można wygenerować energię potrzebną do wkroczenia w owe wyższe wymiary. Wytworzenie określonej energii wzniesie świadomość do jej poziomu i pobudzi odpowiednie ciało subtelne. Zazwyczaj osiąga się to poprzez medytację rozszerzającą świadomość i zaawansowane praktyki z czakrami. Wtedy świadomość może doświadczyć wyższych poziomów istnienia. Jeżeli dostępne będzie wystarczająco wiele energii, dokonujący projekcji może przenieść odpowiednie ciało od razu w przypisany temu ciału wymiar.

POROZUMIEWANIE SIĘ Z DUCHAMI
Podświadomość wytwarza myślową namiastkę, kopię tej osoby; może ona zostać namalowana w sposób perfekcyjny poprzez wspomnienia zawarte w podświadomości. Lecz jeśli istnieje miłość lub stosunek emocjonalny między dokonującym projekcji a ową stworzoną osobą, duch tej osoby jest wciągany do scenariusza i wykorzysta tę możliwość, by się porozumieć.
W sferze granicznej między astralem a wymiarem mentalnym znajdują się wspomnienia wszystkiego, co się kiedykolwiek zdarzyło, niczym olbrzymia, mentalna książka historyczna. Znajdują się tam również prawdopodobne "ciągi dalsze" zdarzeń i można w ten sposób w pewnym sensie zajrzeć w przyszłość (do czego są potrzebne pewne zdolności jasnowidzenia).
Jeżeli znajdzie się w tym miejscu, zazwyczaj dostrzeżesz te wydarzenia, które mają wokół siebie najwięcej energii. Dlatego też najłatwiej zobaczyć wojny i katastrofy. Otaczająca te wydarzenia energia sprawia, że przysłaniają one inne, nie budzące takich emocji wydarzenia.
Gdy zajrzysz w prawdopodobną przyszłość, znajdziesz się wśród wprawiającej w zmieszanie symboliki pomieszanej z prawdziwymi wydarzeniami. Ten symbolizm jest spowodowany wierzeniami religijnymi wiernych co większych religii. Miliony ludzi na świecie wierzyły przez wiele lat w jakieś proroctwo, czy to proroctwa biblijne, czy przepowiednie Nostradamusa. Te starożytne proroctwa są bogato przyodziane w symbolizm, który wpływa na to, jak ludzie myślą o przyszłości i jak o niej śnią.

WYMIAR MENTALNY
To niezwykły wymiar! Rzeki dźwięków i tęcze pulsujących świateł. Myśli ukazują się jako kalejdoskopowe sekwencje obrazu i dźwięku. Idziesz po łąkach idei pod błyszczącym, kryształowym niebem inspiracji. Jeżeli wejdzie się w ten świat, nie próbuje się go zrozumieć lub racjonalizować, bo to grozi obłędem, gdyż wychodzi to poza ludzkie pojmowanie. Ten wymiar jest, jak sądzę, tym, co Wikingowie nazywali "Tęczowym Mostem" do Asgardu. Rzeczywiście wygląda to tak, jakby szło się po tęczy do jakiegoś cudownego świata, który z pewnością musi być zamieszkany przez jakichś bogów. . Wszystko wygląda na prawdziwe i niezmienne. Czas jest tu zaburzony bardziej niż w astralu, a rzeczywistość jest kalejdoskopowa.

WYMIAR BUDDYCZNY
To ciepły, abstrakcyjny świat wypełniony głębokim spokojem i nieskończoną miłością. Jest to wymiar czystej Bieli. Nie ma żadnych doznań dźwiękowych ani wizualnych poza doznaniem wszechogarniającej, diamentowej bieli. W tym świecie bardzo szybko wyzbywas się swoich indywidualnych myśli. Odczuwa się za to przemożną chęć pogrążenia się w spokojnej ciszy. Jest to niczym bycie zanurzonym w białej, miękkiej, czystej wełnie. W tym świcie przestaje się być jednostką i staje się CZĘŚCIĄ JEDNEGO. Przestaje się też być kobietą lub mężczyzną(otoczony i wchłonięty przez nieskończoną, pełną ciepła miłość, zrozumienie, przebaczenie i pokutę.) Czas przestaje mieć tu znaczenie.

WYMIAR ATMICZNY
Wydaje się być światem duchów. Tutaj czekają one na tych, których kochały podczas swojego pobytu na ziemi. To miejsce radosnych spotkań, gdzie ma miejsce ponowne zjednoczenie dusz. Światło w tym świecie jest koloru najczystszego srebra i jest tak jasne, że wydaje się, że nie da się na nie patrzeć; jednak jest ono jednocześnie bardzo łagodne, miękkie i uspokajające. jest to światło boskiej miłości. . Ludzie wyglądają tutaj tak, jak wyglądali w świecie materii, ale w swoich najlepszych chwilach. Są przepełnieni ekstatyczną miłością i radością. Atmosfera jest elektryzująca i pełna życia, a jednocześnie głęboko uduchowiona. W tym świecie możesz CZUĆ obecność Boga jako namacalnej, przenikającej wszystko siły. Porozumiewanie się odbywa się tutaj na wysokich poziomach telepatycznej wyobraźni, podobnej do jasnowidzenia, lecz znacznie wyraźniejszej. Mowa i myśli nie mają zastosowania. Czas stoi w miejscu. Rzeczywistość jest prawdziwsza i trwalsza od normalnej. W porównaniu z tym wymiarem świat fizyczny jest niewyraźnym snem pełnym półżywych ludzi.


Czym są czakry?
Czakry to niematerialne narządy, które przetwarzają surową Kundalini w bardziej subtelne i zdatniejsze do wykorzystania formy energii. Czakry same w sobie nie zawierają energii. Surowa energia jest pobierana z planety, przez małe czakry na stopach i dłoniach.
Energia Kundalini to czysta energia myślowa, która wiąże ze sobą cały wszechświat. To żywe pole energetyczne może zostać głębiej wykorzystane przez zastosowanie skoncentrowanej, twórczej woli. Może zostać wciągnięte do ciała i przetworzone, przez system czakr, w bardziej użyteczne formy energii.
Czakry są połączone z kręgosłupem i systemem nerwowym poprzez niektóre gruczoły i zwoje nerwowe. Cały układ czakr jest bardzo złożony; w ciele są 3 najważniejsze (czakra podstawy, serca i korony), 4 ważne (pozostałe wymienione) i ponad 300 mniejszych czakr. Istnieje także wiele czakr na zewnątrz ludzkiego ciała. Szczegółowe mapy rozmieszczenia czakramów na ludzkim ciele i łączących je meridianów są używane od tysięcy lat we wschodniej medycynie, przede wszystkim w akupunkturze. System czakr jest używany wraz z każdą psychiczną mocą, bez wyjątków. Jakiejkolwiek metody rozwoju mocy psychicznej i jakiejkolwiek terminologii nie użyjemy, zawsze sprowadzi się to do jednego: do stymulacji czakr.
Wielu ludzi będzie chciało temu zaprzeczyć, mówiąc, że nigdy nie pracowali z czakrami, a wyćwiczyli w sobie pewne moce. Zgoda, istnieje wiele dróg rozwoju, ale wszystkie z nich, pośrednio lub bezpośrednio, stymulują czakry.
UTKWIŁEŚ?
Niektórym ludziom zdarza się, że utkwią w części swojego ciała fizycznego. Mogą uwolnić się z ciała, ale pozostać do niego przywiązani w rejonie głowy lub żołądka.
JAK DALEKO MOŻNA ZAJŚĆ?
Nie ma granic co do odległości i szybkości. Można odwiedzić najbardziej odległą galaktykę. Prędkość myśli jest nieskończona. Jest to niczym zginanie przestrzeni i przemieszczanie się bez ruchu. Jeżeli coś się widzi, można tam być... w tej samej chwili. W porównaniu z tym prędkość światła zdaje się być ślimacza. Często wybiera się w przestrzeń kosmiczną, aby tam medytować i rozmyślać , cała sztuka polega na powrocie. Jeżeli nie ma się odpowiedniej wiedzy astronomicznej, może to być trudne


Na podstawie : TRAKTAT O PROJEKCJI ASTRALNEJ  ROBERT BRUCE(Tłumaczenie - Bast,przypisy i podkreślenia - Alex44)