Ewangelia Świętych Dwunastu

Uważa się, że jest  Praewangelią przez wiele lat  przechowywaną w jednym z buddyjskich klasztorów w Tybecie, aby nie skalały jej ręce fałszerzy. Zawiera ona wydarzenia oraz rozmowy, których nie ma w dotychczas znanych Ewangeliach. Uwagę zwraca braterski stosunek Jezusa do zwierząt, wielokrotnie akcentowana idea reinkarnacji. Tekst Ewangelii Życia Doskonałego można uznać za miarodajny, wolny od przeróbek, jakie czyniono po soborze nicejskim w 325 r.

Jednakże prawdopodobnie jest to współczesna apokryficzna ewangelia, napisana najprawdopodobniej przez jej rzekomego odkrywcę G. J. R. Ouseley'a w celu propagowania idei wegetarianizmu i dobroci dla zwierząt przez próbę ukazania Jezusa jako głosiciela tych idei.



Odkrycie
 
Ewangelia Świętych Dwunastu wydana została poraz pierwszy w Anglii pod pełnym tytułem "The Gospel of the Holy Twelve: known also as the Gospel of the Perfect Life, translated from the Aramaic and edited by a disciple of the Master, and with former editons compared and revised" przez stowarzyszenie pod nazwą "The Order of At-one-ment and United Templar Society". Wydanie to nie podaje miejsca ani daty, ale najprawdopodobniej ukazało się w roku 1901 w Brighton. Jak twierdzi się w tej edycji Ewangelii,jest ona oryginalną Ewangelią aramajską starszą od ewangelii {{Nowy Testament|nowotestamentowych]]. Miał ją odnaleźć w 1881 roku w Tybecie G. J. R. Ouseley, gdzie była przechowywana przez całe wieki. Jej angielskie wydanie z 1972 roku podaje, iż spisał ja św. Jan podczas uwięzienia w Rzymie. Przekazał Ewangelię uczniowi, który zabrał ją ze sobą do Tybetu. Wedle tej wersji miał ją tam odnaleźć franciszkanin Placyd w latach 70-tych XIX wieku. Dokonał jej tłumaczenia na łacinę i zabrał je do Rzymu, ale hierarchowie Kościoła ukryli je przed światem. Ewangelia Świetych Dwunastu zawiera rzekomo autentyczne i pierwotne nauczanie Jezusa, które zostało później przeinaczone przez Ojców Kościoła a jego ślady usunięte z ewangelii kanonicznych podczas Soboru w Nicei, między innymi z powodu nacisków cesarza Konstantyna, który nie chciał zaakceptować doktryny o wyrzeczeniu się wina i mięsa.


Treść i nauczanie

Ewangelia Świetych Dwunastu opowiada dzieje Jezusa od dzieciństwa do zmartwychwstania i wniebowstąpienia. W młodości Jezus odbywa podróż do Asyrii, Indii, Persji i Chaldei. Tekst prezentuje Jezusa jako propagatora wegetarianizmu i miłości do zwierząt. Ewangelia zawiera też naukę o reinkarnacji. Jezus naucza, że powinnością człowieka jest dbanie o zwierzęta, kto zaś je krzywdzi, sam będzie krzywdzony w następnym życiu. Jezus nakazuje zaprzestanie jedzenia mięsa i poleca żywić się jedynie produktami zwierzęcymi. Tak też opowieści o czynach Jezusa - w większości zaczerpnięte z Ewangelii kanonicznych Nowego Testamentu - przedstawiają go jak w cudowny sposób karmi tłum pięcioma melonami (48,1-4), jak rozmawia ze zwierzętami w ich językach i odrzuca krwawe ofiary. Maria Magdalena jest sportretowana jako partnerka Jezusa (tamże, 66,9), zaś jego uczniowie wyznają wiarę w reinkarnację.

Za Wikipedią