Spotkanie z Gryfem. Wstęp

    Dnia 12 kwietnia 2008 roku uczestniczyłem wraz z kilkoma osobami w spotkaniu z udziałem Gryfa 144. Na wstępie od razu zaznaczę, by niepotrzebnie nie wdawać się w odpowiedzi odnośnie pytań i stwierdzeń typu – „ale to można przyjąć jedynie na wiarę, nie ma dowodów naukowych na to, iż podawane informacje odzwierciadlają rzeczywistość. Oczywiście, że chodzi o przekonanie co do możliwości wystąpienia pewnych aspektów rzeczywistości, których nie jesteśmy w stanie zweryfikować w odniesieniu do paradygmatów funkcjonujących w naukach przyrodniczych. Jednak narzędzie weryfikacji pod kątem przydatności danego sytemu wiedzy i rozważań z założeniem o jej prawdziwości – istnieje, jest nim logika. Wiedza, którą przekazuje Gryf nie budzi zastrzeżeń w tym względzie. Jest to wystarczający powód przy dodatkowym braku negatywnych implikacji, wynikających z ewentualnego zaakceptowania i całkowitego przyjęcia tej wiedzy, by podejmować stosowne kroki wynikające z tego przyjęcia i akceptacji. Działania człowieka umotywowanego takim podejściem mogą być tylko i wyłącznie pozytywne, zarówno w życiu osobowym jak i społecznym. Wierzę w to, że nawet działania o podłożu negatywnym, pochodzące z różnych środowisk i indywidualnych jednostek - wymierzone przeciwko ludziom w pełni aprobujących wiedzę Gryfa – również w konsekwencji przyniosą wartości pozytywne i pożądane. 

    Na spotkaniu z Gryfem uzyskałem nowe informacje i rozszerzenie tych, z którymi już wcześniej się zapoznałem. W związku z owymi informacjami muszę powiedzieć, iż są one bardzo doniosłe. Gryf odpowiadał na pytania rozwijając szczegółowo tematy, które otwierały inne.
    Mogę stwierdzić, że uzyskałem ostateczne potwierdzenie i utwierdziłem się w przekonaniu, że żyjemy w czasach ostatecznych. Z pewnością wiele osób zastanawia się nad tzw. „problemem roku 2012”, chodzi nie tylko o jednostki, ale całe zbiorowości, którym przyświeca jeden cel. Przykładem może być np. Projekt Camelot. Do znamiennej daty 21 grudnia 2012 roku pozostało ok. cztery lata i siedem miesięcy. Najwłaściwszym podejściem, nie tylko w związku z tą datą lecz w ogóle - powinno być ciągłe dbanie o swoje nadrzędne i podstawowe potrzeby – czyli emocje. Tworzymy je w sobie w oparciu o uczucia, które powstają w wyniku interakcji w środowisku. To od nas zależy, czy emocje te będą odpowiadały wspominanym potrzebom, czy – przeciwnie – będą szkodzić nam i innym. Jakiekolwiek poddawanie się lękom i strachowi jest początkiem do wyrządzania szkód.

     Na forum „przebudzenie” zostałem pozytywnie zaskoczony przez jedną z użytkowniczek, która w krótki, przystępny, prosty i konkretny sposób wskazała na odpowiednie podejście w wyniku którego napotykamy na same plusy, niezależnie od tego, czy w tym roku zdarzy się „katastrofa”, czy też nie. Celowo ująłem to słowo w cudzysłów, ponieważ jest to naturalne zjawisko, które zostało zaprojektowane przez Stwórców w konkretnym celu. Czyż człowiek, dbający o swoją higienę nie kąpie się codziennie co najmniej dwa razy? W ten sposób oczyszcza swoje ciało z zewnątrz, a stosując specjalne rodzaje kąpieli – także od wewnątrz. Cywilizacja ludzka co 12 000 tysięcy lat ulega unicestwieniu, a u osobników, które przeżyją następuje całkowita dezintegracja świadomości z racji zjawisk związanych z przebiegunowaniem jądra planety. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest krótka – ze względu na bezpieczeństwo. Zbyt długi okres ciągłości jakiejkolwiek cywilizacji ludzkiej w konsekwencji wnosi zakłócenia, których Lucyfer nie musi być pierwotną przyczyną. Gdyby nie wpływ Lucyfera na ewolucję niektórych istot opieki sytemu Wszechświata w którym tkwimy (a takich jest jeszcze 62) – żadne zakłócenia w 50% zamieszkałych tutaj planet – nie powstałyby. Cykl bowiem jest optymalnie wysterowanym „instrumentem” całkowicie spełniającym swoje zadanie na przestrzeni 500 milionów lat. Nic dziwnego, zaprojektowany jest przecież przez Cywilizację Stwórców. Funkcjonuje również na planetach, gdzie istoty z wcielonymi Duszami żyją w środowisku raju. Na takiej planecie jak Ziemia powinno egzystować jedynie kilka milionów ludzi, nawet gdy mieliby oni żyć w raju, którego niestety – na naszej planecie nigdy nie było  i nie będzie. Eden to nie było środowisko raju sensu stricte.

      Ktoś w tym momencie może zadać jakże słuszne pytanie: „Po jasną cholerę w takim razie jakiś Mesjasz się w to wszystko wpieprza, jeśli za niespełna pięć lat - wszystko i wszystkich szlag trafi, a jeśli jakimś cudem ktoś przeżyje – to i tak stanie się zwykłą małpą??!!” Otóż można lakonicznie i kolokwialnie szybciutko odpowiedzieć: „Lucyfer też człowiek i są tacy, którzy go nie przekreślają, chcąc go sprowadzić z powrotem do domu, bo się chłopak zamotał i uparł”. Głównym i ostatecznym celem Gryfa jest powrót do Nieba wraz z Lucyferem i wszystkimi Duszami, które mu służą, przebywając w jego enklawie. Jednak Ziemia nie jest jedyną zamieszkałą planetą, tak więc są tacy, którym zależy na tym, aby to, co łobuz Lucyfer zasiał nie skończyło się przedwczesnym „zwinięciem” Wszechświata przed naturalnym czasem jego trwania. Ziemia też nie jest obojętna dla Cywilizacji Nieba. Tutaj jedynym wyjściem jest stworzyć warunki na tyle optymalne, czyli bliskie środowisku raju,  by zabezpieczyć sferę pozyskiwania jedynie emocji pozytywnych.
____________________
Dyskusja, która się wywiązała w związku z niektórymi treściami zawartymi w tej relacji została przeniesiona >>>tutaj<<< Ewentualnych chętnych do dalszego jej prowadzenia zapraszam pod wskazane miejsce.
Pozdrawiam: Kier