<<POKŁON OBRAZOM , zmiana DEKALOGU , II PRZYKAZANIE BOŻE >>

Raphael85 · 2008-03-18 17:45:57

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sobór Nicejski II w 787 roku m.in. Usunięto drugie przykazanie zakazujące kultu obrazów i posągów, a dziesiąte stanowiące integralną całość rozdzielono na dwa by zachować formę dekalogu. Zezwolono nie tylko na kult obrazów ale także na kult relikwii, na co nie zezwalał jeszcze sobór w Elwirze z roku 306. Zapis biblijnego dekalogu znajduje się w 20 rozdziale Księgi Wyjścia (inaczej zwaną Drugą Mojżeszową).

Poniżej przedstawiam fragmenty z PISMA ŚWIĘTEGO ,które wyraźnie wskazują co jest bałwochwalstwem i czego nie powinno się czynić .

DRUGIE PRZYKAZANIE BOŻE z BIBLII GDAŃSKIEJ 1632r

II Mojżeszowa roz. 20

4 Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. 5 Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą; 6 A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego.

III MOJŻESZOWA roz 26

1 Nie czyńcie sobie bałwanów, ani obrazu rytego; ani słupów stawiajcie sobie, ani kamienia w obraz wyrytego stawiajcie w ziemi waszej, abyście mu się kłaniali; bom Ja Pan, Bóg wasz.

V Mojżeszowa rozdział: 4

15 A tak strzeżcie pilnie dusz waszych, (gdyżeście nie widzieli żadnego podobieństwa, dnia, którego mówił Pan do was na Horebie z pośrodku ognia,) 16 Abyście się snać nie popsowali, i nie czynili sobie rytego bałwana, albo obrazu wszelkiego podobieństwa, kształtu mężczyzny albo niewiasty; 17 Albo kształtu jakiego zwierzęcia, które jest na ziemi, kształtu wszelkiego ptaka skrzydlastego, który lata po powietrzu; 18 Kształtu wszystkiego tego, co się płaza po ziemi, kształtu wszelkiej ryby, która jest w wodzie pod ziemią. 19 Ani podnoś oczu swych ku niebu, żebyś widząc słońce i miesiąc, i gwiazdy ze wszystkiemi zastępy niebieskiemi, nie dał się uwieść, abyś się im kłaniał, i służyłbyś im, ponieważ je oddał Pan, Bóg twój, na posługę wszystkim ludziom pod wszystkiem niebem.

V Mojżeszowa rozdział: 27

15 Przeklęty człowiek, któryby czynił obraz ryty, albo odlewany, obrzydliwość Pańską, robotę rąk rzemieślniczych, choćby to postawił na miejscu skrytem; tedy odpowie wszystek lud, i rzecze: Amen.

PSALM 115

1 Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej. 2 Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich? 3 Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba. 4 Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich. 5 Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą. 6 Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją. 7 Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem. 8 Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają. 9 Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich. 10 Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich. 11 Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich. 12 Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu. 13 Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim. 14 Rozmnoży was Pan, was i synów waszych. 15 Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię. 16 Niebiosa są niebiosa Pańskie; ale ziemię dał synom ludzkim. 17 Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia. 18 Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja.

IZAJASZ rozdział 42

17 Cofną się nazad, i zawstydzą się bardzo, którzy ufają w bałwanach rytych, którzy mówią obrazom litym: Wyście bogowie nasi. 18 O głusi! słuchajcie; a wy ślepi! przejrzyjcie, abyście widzieli. 19 Któż ślepy, jedno sługa mój? a kto głuchy, jedno poseł mój, którego posyłam? Któż tak ślepy jako doskonały, ślepy, mówię, jako sługa Pański? 20 Widzi wiele rzeczy, a wszakże nie zrozumiewa; otworzone ma uszy, wszakże nie słyszy. 21 Pan go sobie upodobał dla sprawiedliwości swojej; uwielbił go zakonem, i sławnym go uczynił. 22 Ale ten lud jest złupiony i rozszarpany, którego młodzieńców ile ich kolwiek jest, imają, i do ciemnic podawają; podani są na łup, a niemasz ktoby ich wybawił; podani są na rozchwycenie, ani jest, ktoby rzekł: Wróć ich zaś.

IZAJASZ rozdział 45

20 Zgromadźcie się, a przyjdźcie; przybliżcie się wespół, wy, którzyście pozostali między poganami. Nic nie wiedzą, którzy się z drewnianemi bałwanami swemi noszą; bo się modlą bogu, który nie może wybawić. 21 Oznajmujcież a przywiedźcie innych, a niech pospołu w radę wnijdą, a ukażą, kto to od dawnego czasu przepowiedział? kto od onego czasu oznajmił? Izali nie Ja Pan? Boć niemasz żadnego innego Boga oprócz mnie. Niemasz Boga sprawiedliwego, i zbawiciela innego oprócz mnie.

Jeremijasz rozdział: 7

16 Ty tedy nie módl się za tym ludem, ani podnoś za nim głosu modlitwy, i nie przyczyniaj się do mnie; bo cię nie wysłucham. 17 Azaż sam nie widzisz, co oni broją w miastach Judzkich i po ulicach Jeruzalemskich? 18 Synowie zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień, a żony ich rozczyniają ciasto, aby czyniły placki królowej niebieskiej, i sprawowały mokre ofiary bogom cudzym, aby mię do gniewu pobudzali. 19 Izali to przeciwko mnie jest, że mię do gniewu wzruszają? mówi Pan; izali to nie raczej przeciwko nim, ku pohańbieniu twarzy ich? 20 Przetoż tak mówi panujący Pan: Oto gniew mój i popędliwość moja będzie wylana na to miejsce, na ludzi i na bydlęta, i na drzewa polne, i na owoce ziemi, i zapali się, a nie ugaśnie. 21 Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Całopalenie wasze przydajcie do ofiar waszych, a jedzcie mięso.

Jeremijasz rozdział: 10

1 Słuchajcie słowa tego, które Pan mówi do was, o domie Izraelski! 2 Tak mówi Pan: Drogi pogańskiej nie uczcie się, a zanamion niebieskich nie bójcie się; bo się ich poganie boją. 3 Ustawy zaiste tych narodów są wierutna marność; bo uciąwszy drzewo siekierą w lesie, dzieło rąk rzemieślnika, 4 Srebrem i złotem ozdabia je, gwoździami i młotami utwierdza je, aby się nie ruchało. 5 Stoją prosto jako palma, a nie mówią; noszone być muszą, bo chodzić nie mogą. Nie bójcie się ich; bo źle czynić nie mogą, i dobrze czynić nie mogą. 6 Żaden z tych nie jest tobie podobny, Panie! wielkiś ty, i wielkie jest imię twoje w mocy.

NA ZAKOŃCZENIE NIECH TEN FRAGMENT BĘDZIE KOMENTARZEM

Ewangelija św. Mateusza rozdział: 5

17 Nie mniemajcie, abym przyszedł rozwiązywać zakon albo proroki; nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić. 18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Aż przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie przeminie z zakonu, ażby się wszystko stało. 19 Kto by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w królestwie niebieskiem; a ktokolwiek by czynił i uczył, ten będzie wielkim nazwany w królestwie niebieskiem.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Xara · 2008-03-23 14:37:27

DZIESIĘCIORO PRZYKAZAŃ – jawny i niepodważalny dowód na manipulację i matactwo.

Jedną z wiodących nauk chrześcijan jest nakaz przestrzegania Przymierza danego Mojżeszowi przez YHWH na Górze Synaj, zapisanego na kamiennych tablicach. Przymierze to nazwano Dziesięciorgiem przykazań, które w całym swoim przekazie są zestawem zakazów dokonywania pewnych czynów oraz praktyk.

Katechizm o dekalogu - „Przykazania Boże wyszczególniają podstawowe warunki utrzymania żywej wspólnoty pomiędzy Bogiem i Jego ludem. Zapraszają wierzących do współuczestniczenia w rozpoczętym przez Boga wyzwalaniu całej ludzkości po to, aby wszyscy zachowali w sobie obraz Boga i mogli żyć wolni. Misją kościoła jest: głoszenie ewangelii oraz niesienie pomocy potrzebującym, zgodnie z miłością opartą na 10 przykazaniach”

Dekalog wg kościoła katolickiego:

Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

1.Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
2.Nie będziesz brał imienia Pana, Boga swego, nadaremnie.
3.Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
4.Czcij ojca swego i matkę swoją.
5.Nie zabijaj.
6.Nie cudzołóż.
7.Nie kradnij.
8.Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
9.Nie pożądaj żony bliźniego swego.
10.Ani żadnej rzeczy, która jego jest

Dekalog wg Biblii:

(1)I mówił Bóg wszystkie te słowa a rzekł: (2) Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli. (3) Nie będziesz miął bogów innych przede mną. (4) Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. (5) Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą; (6) A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego. (7) Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię jego nadaremno bierze. (8) Pamiętaj na dzień odpocznienia, abyś go święcił. (9) Sześć dni robić będziesz, i wykonasz wszystkę robotę twoję. (10) Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie będziesz czynił żadnej roboty weń, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich; (11) Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzień odpocznienia, i poświęcił go. (12) Czcij ojca twego i matkę twoję, aby przedłużone były dni twoje na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie. (13) Nie będziesz zabijał. (14) Nie będziesz cudzołożył. (15) Nie będziesz kradł. (16) Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego. (17) Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego.
(Ks. Wyjścia 20:1-17, Biblia Gdańska)

Żadne wydanie biblijne nie mówi, od których słów należy zacząć odliczanie przykazań. Są napisane ciągiem, jednak czytając tekst zauważymy, że jest on spójny. Pierwsze zakazy, mają swoje dogłębne wyjaśnienie i tworzą cały kontekst, dlatego nie można ich od siebie oddzielać.
Słowa „Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli” padają jako pierwsze i należy je traktować jako przykazanie.
YHWH wypowiadając je chciał, aby to zostało zapamiętane i z całą pewnością słowa te zostały wyryte na kamiennych tablicach jako przykazanie PIERWSZE. Traktowanie ich jako wstęp, swoistą preambułę jest nieuzasadnioną naditerpretacją. YHWH poprzez te słowa zaznacza – ZAPAMIĘTAJ to ja jestem ten, który tego dokonał!
Nakaz ten pada jako pierwszy i ma zasadnicze znaczenie, dlatego pominięcie go i nie uznanie jako przykazania, jest zwykłym matactwem.

W świetle powyższego, 10 przykazań należy odczytywać w następujący sposób:

1. Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli.
2. Nie będziesz miął bogów innych przede mną. Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą; A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego.
3. Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię jego nadaremno bierze.
4. Pamiętaj na dzień odpocznienia, abyś go święcił. Sześć dni robić będziesz, i wykonasz wszystkę robotę twoję. Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie będziesz czynił żadnej roboty weń, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich; Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzień odpocznienia, i poświęcił go.
5. Czcij ojca twego i matkę twoję, aby przedłużone były dni twoje na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie.
6. Nie będziesz zabijał.
7. Nie będziesz cudzołożył.
8. Nie będziesz kradł.
9. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.
10. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego.

Jak łatwo zauważyć Dekalog wg kościoła nie wspomina o zakazie oddawania czci bałwanom, podczas gdy Biblia wyraźnie tego zabrania!

W jaki sposób można było pominąć drugie przykazanie zakazujące bałwochwalstwa, tak aby nadal było ich 10? Wykazano się w tym przypadku najprostszą techniką. Otóż pierwsze przykazanie –
„Jam jest Pan Bóg Twój, który Cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli”,
potraktowano jako niedorzeczny wstęp a przykazanie dziesiąte –
„Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego”, sprytnie podzielono na dwa :

9.Nie pożądaj żony bliźniego swego.
10.Ani żadnej rzeczy, która jego jest

W ten oto prosty, ale jakże skuteczny sposób uniknięto zarzutów, że w kościołach łamany jest dekalog i stosuje praktyki pogańskie poprzez oddawanie czci obrazom, figurom, kapłanom oraz wszystkiemu co ziemskie.

Autor: Xara

Raphael85 · 2008-03-25 02:00:42

KULT MARYJNY - Czy rzeczywiście?

Jakże trudno wypowiadać się na temat kultu, który ożywia umysły i ducha tak wielu milionów Rzymskich Katolików na całym świecie. Jak znaleźć słowa mądrości by w szczerości, bez uprzedzeń znaleźć biblijną odpowiedź na ten dogmat ?

BIBLIA

Ustalmy podstawowe bezsprzeczne, biblijne fakty dotyczące osoby Marii, która urodziła Jezusa.

1. Ortodoksyjnie wierząca Żydówka o imieniu Maria, hebrajskie "Miriam", z rodu Dawida, z miasta Nazaret w Izraelu.

2. Gdy była panną objawił się jej anioł i wytłumaczył, że pocznie w nadprzyrodzony posób i urodzi chłopca . Innymi słowy stanie się to mocą Ducha Świętego, który stworzy w jej łonie ludzkie życie. Anioł nakazał nadać dziecku imię: JEZUS, hebrajskie Jehoshuah, co znaczy "Jahwe Zbawiciel", gdyż ma zbawić Swój lud Izraelski z jego grzechów, przez co spełnią się słowa proroka Izajasza: "Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami."

3. Zgodnie ze słowami anioła, i proroctwem Izajasza, Maria urodziła chłopca, któremu razem ze swym mężem Józefem nadali imię Jezus. Przez kolejne lata dorastania opiekowali się dzieckiem

4. Maria była na weselu w Kanie, gdzie Jezus zmienił wodę w wino.

5. Gdy Jezus zaczął usługiwać była wśród wierzących w Niego.

6. W dniu Zielonych Świąt po Jego śmierci została, tak jak pozostali uczniowie, ochrzczona Duchem Świętym (!!!)

Na tym kończy się biblijna historia Marii.

Ani sam Jezus, ani jego uczniowie, apostołowie, w tym Piotr i Paweł nigdy, w całej Biblii więcej nie wspominają o jakiejkolwiek innej lub dalszej roli tej niewiasty w dziele zbawienia, ani za jej życia, ani po jej śmierci.

Należy przy tej okazji podkreślić, że choć uczniowie mówili o Marii: "matka Jezusa", to On sam nigdy jej tak nie nazwał !!! Dlaczego Jezus nigdzie w Biblii nie zwrócił się do Marii: "mamo", lub "matko"? On zawsze zwracał się do niej "NIEWIASTO" - czyli "kobieto".

" 4 Rzekł jej Jezus: Co ja mam z tobą, niewiasto? jeszczeć nie przyszła godzina moja. " Jan 2,4

" 26 Tedy Jezus ujrzawszy matkę i ucznia, którego miłował, tuż stojącego, rzekł matce swojej: Niewiasto, oto syn twój! 27 Potem rzekł uczniowi: Oto matka twoja! a od onej godziny wziął ją on uczeń do siebie."
Jan 19,26-27

"46 A gdy on jeszcze mówił do ludu, oto matka i bracia jego stali przed domem chcąc z nim mówić. 47 I rzekł mu niektóry: Oto matka twoja i bracia twoi stoją przed domem, chcąc z tobą mówić. 48 A on odpowiadając, rzekł temu, co mu to powiedział: Któraż jest matka moja? i którzy są bracia moi? 49 A wyciągnąwszy rękę swoję na uczniów swoich, rzekł: Oto matka moja i bracia moi! 50 Albowiem ktobykolwiek czynił wolę Ojca mojego, który jest w niebiesiech, ten jest bratem moim, i siostrą i matką." Mt 12,46-50

Kim więc Maria na podstawie Biblii na pewno nie jest?

1. Niepokalanie poczęta (!)

2. Bezgrzeszna - "wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej" , " 23 Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej. " ( Rzym 3, 23 )

3. Pośredniczką - "Jeden jest Pośrednik Jezus" przez swą ofiarę na krzyżu " 5 Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. "( I Tym 2, 5 )

4. Szafarką łask Bożych i Ducha Świętego - Bóg jest szafarzem, On sam chrzci Duchem Świętym ! "11 Jać was chrzczę wodą ku pokucie; ale ten, który idzie za mną, mocniejszy jest nad mię; któregom obuwia nosić nie jest godzien; ten was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem." Mt 3, 11

5. Królową Nieba i Ziemi (!)

6. Matką Kościoła (!)

7. Wniebowzięta (!) - od wieków znane jest w Jerozolimie miejsce spoczynku jej szczątków, którymi opiekują się do dziś ojcowie Franciszkanie.

8. Maria nie jest obiektem czci w obrazach i figurach - gdyż Maria jako ortodoksyjna Żydówka uważała to za bałwochwalstwo

HISTORIA

Po wielu latach znalazłem potwierdzenie mojej wiary, a raczej słuszności niewiary w ten dzisiejszy, sprzeczny z nauką Pana Jezusa, kult kobiety nazywanej Jego matką.

Oto krótka historia pewnego starożytnego kultu. Pierwszym wielkim systemem religijno państwowym po potopie, czyli około 4 000 lat temu, było miasto-państwo Babilon zbudowane przez Nimroda. Nauka nazywa tę cywilizację SUMERYJSKĄ.

Wraz ze swoją matką i żoną zarazem, Semiramis, stworzył on złożony religijny system, oparty na kulcie świątynnym, z kastą kapłanów, którzy dominowali nad wiernymi, oraz w ogromnej mierze na magicznych rytuałach. Kiedy Nimrod poślubił Semiramis, natychmiast został nazwany "Synem i Oblubieńcem swej Matki"!

Semiramis stała się Królową Babilonu, a Nimrod poprowadził wraz z nią cały lud do buntu przeciwko Bogu. Został zaprowadzony celibat kapłanów, i już za panowania Semiramis powstały żeńskie zgromadzenia zakonne, w których kobiety jako tzw. "westalki - dziewice" i służki kapłanów, uprawiały z nimi świątynny nierząd.

Nimrod został zabity przez jednego z synów Noego. Po jego smierci Semiramis uczyniła dwie rzeczy:

1. Ogłosiła Nimroda bogiem nadając imienię Baal i zarządała oddawania mu czci. (Choć już za życia odbierał cześć jako Moloch)

2. Następnie ogłosiła iż wciąż będąc dziewicą zaszła w ciążę. Urodziła syna i dała mu imię Tammuz twierdząc, że w nim reinkarnował się Nimrod. W konsekwencji sama została Matką Bożą i zażądała boskiej czci oraz rytualnych ofiar z niemowląt, w celu przebłagania boga Baala. Tammuz zaś stał się Synem Bożym.

Uważała się też, Semiramis, za wcielonego w postać ludzkiej matki, ducha świętego, jej symbolem stał się księżyc. Kiedy została ogłoszona "Dziewicą - Matką" wszędzie zaczęły pojawiać się figury przedstawiające Semiramis z małym synem bożym - zbawicielem na ramieniu. Następnie została ogłoszona "Królową Niebios".

Ten kult Nimroda, Semiramis i Tammuza , "świętej rodziny", rozszerzył się całym antycznym świecie i w różnych formach, pod zmienionymi imionami,zaczął występować w mitologiach wszystkich pogańskich religii. Był wyrażony najczęściej w postaci boskiej kobiety, bądź madonny z dzieciątkiem na ramieniu

W Egipcie była to Izyda i Ozyrys, w Indiach Isi i Iswara, w Azji Cybele i Deoius, w Rzymie Fortuna i Jupiter, w Grecji Ceres - Wielka Matka z chłopcem przy piersi, lub Irena bogini pokoju z chłopcem Plutusem na ramionach.

Nawet w Tybecie, Chinach i Japonii jezuiccy misjonarze natrafiali na Madonnę ze swoim dzieciątkiem na ramionach, jak Shing Moo - Matka Święta w Chinach z dzieckiem na ramionach i promieniami wokół głowy. Każda rasa i kraj miała swoją własną swiętą lub boską patronkę - Matkę, która od czasu do czasu objawiała się swoim wiernym, aby przekazać boskie posłannictwo.

Czy jest więc możliwe aby ten starożytny kult Matki Bożej wśliznął się również do Chrześcijaństwa i podszył się pod tak bliskie nam imiona Marii i Jezusa? Sam oceń.

Osobiście nie sądzę, aby kult Marii był bardziej szkodliwy niż jakikolwiek inny kult, który jest niezgodny z nauczaniem naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Osoby czczące Marię nie mają przecież złych motywów. Czczą ją gdyż wierzą, że w ten sposób czczą matkę Jezusa oraz przybliżają się do Boga.

Tak samo przez wieki czynili inni ludzie. Kiedy Bóg uzdrawiał Izraelczyków na pustyni przez to, że spojrzeli na miedzianego węża - to oni za chwilę zaczęli sami rzeźbić węże i oddawać im cześć.

Kiedy Apostoł Jan zobaczył anioła, który mu przekazał poselstwo od Boga, upadł na kolana aby oddać mu pokłon i cześć. Anioł jednak surowo mu tego wzbronił i nakazał oddawać cześć jedynie Bogu!

Kiedy ludzie słuchali głoszącego Jana Chrzciciela - chcieli go obwołać Chrystusem, choć nim nie był.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

źródło : http://www.serwetus.republika.pl/kultmarii.html

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Xara · 2008-03-25 20:04:04

Maria - mit a rzeczywistość

Obecnie w Kościele dominującą rolę odgrywa Maria, matka Jezusa. Teolodzy katoliccy wyodrębnili specjalny dział poświęcony roli Marii w dziele zbawienia, zawierający cały system dogmatów związanych z jej osobą. Dzięki nim Maria spełnia dzisiaj w Kościele zupełnie inną rolę niż wtedy, kiedy na ziemi żył Jezus. W niektórych środowiskach chrześcijańskich matka Jezusa jest ważniejsza od jej Syna.

MARIA W TRADYCJI KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

Wystarczy wejść do jakiegokolwiek kościoła katolickiego, aby zobaczyć obraz przedstawiający Marię trzymającą małego Jezusa na rękach lub stojącą pod krzyżem i trzymającą martwe ciało ukrzyżowanego. Te obrazy ukazują stosunek wielu ludzi do Jezusa i Marii. W ludowej pobożności Maria odgrywa pierwszoplanową rolę. Jest osobą, której można powierzyć wszystkie problemy, bo matka zawsze je najlepiej zrozumie. Maria jest więc pośrednikiem między Bogiem i człowiekiem, do jej sanktuariów organizuje się wycieczki i pielgrzymki, do niej ludzie modlą się o zdrowie. Istnieją tysiące łaskami słynących miejsc i obrazów, gdzie Maria czeka na ludzi chorych i cierpiących. Odnosi się wrażenie, że dla ludzi jest ona ważniejsza od jej Syna, pomimo iz Biblia mówi :

„jeden jest wasz Nauczyciel” (Mt 23,8).
„jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus” (1 Tm 2,5).

W ikonografii bardzo często Jezus przedstawiony jest jako bezsilne niemowlę bądź jest przybity do krzyża, natomiast Maria ukazana jest jako silna, dojrzała kobieta. Każdy wie, że niemowlę może mniej od dorosłej matki.
Podobnie rzecz się ma w teologii. Tam Maria przedstawiana jest jako Matka Boża, niepokalanie poczętą dziewicą. Nadano jej przydomek "Najświętsza", umniejszając przy tym rolę Jezusa. Maria jest królową kilku narodów, Królową Świata, wreszcie Królową Nieba. Na jej cześć napisano wiele modlitw i litanii, wybudowano sanktuaria to do niej podażają pielgrzymki.
Jednak w Nowym Testamencie obraz Marii jest zupełnie inny. Reformacja m.in. odmitologizowała osobę Marii, odkrywając na nowo biblijny obraz jej osoby.

MAŁŻEŃSTWO MARII I JÓZEFA

Maria, matka Jezusa pojawia się niewielewiele razy na kartach Nowego Testamentu. Po raz pierwszy spotykamy się z nią w momencie, gdy anioł Gabriel powiedział do niej:

"Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami" (Łuk 1,28).

To zdanie niewątpliwie wyróżnia Marię spośród innych kobiet. Dowiadujemy się, ze została obdarzona łaską i wybrana po to, by urodzić Mesjasza. Należy zrozumieć, że Marii nie wywyższa jej doskonałość, świętość lub jej wspaniałe cechy charakteru, lecz osoba Jezusa , który przez jej łono przyszedł na świat!

Ewangelia Mateusza opisuje życie Marii i Józefa, którzy byli normalnym małżeństwem. W Mat. 1,24-25 czytamy:

(24) Tedy Józef ocuciwszy się ze snu, uczynił, jako mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoję; (25) Ale jej nie uznał, aż porodziła onego syna swego pierworodnego, i nazwał imię jego Jezus.

Co znaczy, ze jej nie uznał? Tyle tylko, ze nie zbliżał się jednak do niej w okresie ciąży. Dla wielu powyższy werset jest nie do przyjęcia, ale wskazuje on wyraźnie na to, że potem Józef rozpoczął z Marią normalne małżeńskie współżycie. W Ewangeliach czytamy zresztą wyraźnie o braciach i siostrach Jezusa:

"Czyż nie jest to syn cieśli? Czyż matce Jego nie jest na imię Maria, a braciom Jego Jakub, Józef, Szymon i Juda? A siostry Jego, czyż nie są wszystkie u nas?" (Mat.l3,55,56a; Mar.6,3).

Wreszcie należałoby się zastanowić nad tytułem Marii mówiącym o tym, że jest ona Matką Bożą.
Maria urodziła nie Boga lecz Jezusa. W żadnej z ewangelii Jezus nie nazywa się Bogiem, wręcz przeciwnie - Synem Człowieczym.
Nie była też świętą osobą ze względu na bezgrzeszne życie, ponieważ Biblia mówi, że
"wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej" - jak pisał Paweł w Liście do Rzymian.
Werset ten dotyczy wszystkich ludzi, a więc i Marii.

W czasie publicznej działalności Jezusa Maria prawie znika z kart Nowego Testamentu. Jej usunięcie się w cień jest zupełnie uzasadnione. Ewangelie są bowiem przekazem misji Jezusa i wszelkie mniej istotne fakty nie zostały zapisane. Zadanie Marii zostało zrealizowane, ponieważ porodziła i wychowała Jezusa. Potem jej osoba przestała interesować Ewangelistów, którzy skoncentrowali się stricte na osobie Mesjasza.

Ewangelisci jednak nie zapomnieli opisać pewnych epizodycznych wydarzeń z początku publicznej działalności Jezusa. W Kanie Galilejskiej odgrywa pewną rolę inicjującą pierwszy cud Jezusa. To ona informuje o trudnej sytuacji na weselu i nakazuje sługom podporządkować się poleceniom Jezusa (Jan 2,1-12). Jednak nie Maria lecz Jezus staje się bohaterem wesela. Pewnego razu do Jezusa przyszła Jego matka i bracia (czytamy o tym w Mat. 12,46-50). Reakcja Jezusa na tę wizytę była znamienna. Jezus praktycznie jakby zignorował matkę i braci swoich uważając, że ci, którzy Go słuchają, są dla Niego prawdziwą rodziną.

Odpowiedź i stosunek Jezusa do swej matki jest jakby oschły, oficjalny i obojętny. Czemu własnie to wydarzenie zostało opisane? Co chcieli przez to pokazać ewangeliści?

Maria pojawia się jeszcze pod krzyżem na Golgocie. Wydarzenie to opisuje Jan w swej Ewangelii (19,25-27). Umierający Jezus prosi swego ucznia o opiekę nad swoją matką. Niektórzy teolodzy upatrują w tym epizodzie nadanie Marii prawa bycia Matką Kościoła. Trzeba jednak mieć bardzo dużo wyobraźni, aby taki wniosek wyciągnąć z tego fragmentu. Na Golgocie widać troskę umierającego o swoją matkę oraz troskę o ucznia Jana i o nic więcej.
Jakiekolwiek inne wnioski wydedukowane z tego wydarzenia są zwykłą spekulacją!

Po raz ostatni w Nowym Testamencie spotykamy Marię w przededniu Zesłania Ducha Świętego. Maria wraz z uczniami trwa w modlitwie (Dz. 1,14). Potem nigdy więcej nie jest wspomniana w Piśmie Świętym. Znika z jego kart. Jej zadanie dobiegło końca.

Chociaż Maria znika z kart Pisma Świętego, ale nie odchodzi z literatury. Jej życie barwnie opisują apokryfy - księgi nie będące natchnioną prawdą, które nie weszły w skład kanonu Pisma Świętego. Pisma te były niewiarygodne i zawierały wiele nieprawdziwych i legendarnych opisów. Owe dzieła stały się w Średniowieczu natchnieniem dla teologów i tworzonych na ich podstawie dogmatów dotyczących Marii. To w apokryfach właśnie jest np. opis wniebowzięcia Marii, co do dziś jest dogmatem kościelnym, mijającym się z prawdą biblijną.

Tekst zawiera fragmenty nieoficjalnych publikacji Tomasza Zgaja i przytoczony został wraz z moimi dopisami za zgodą autora.

Optymistka · 2008-05-08 15:31:19

Co do drugiego przykazania, to powiem jedynie, że tu własnie sie spotyka teologiczne myślenie, a myśleniem prostym. To trzeba inaczej rozumieć. Mozna mieć różna obrazki przedstawiające Boga, ale modlac sie do nich, one mają być jedynie symbolem. Po prostu trzeba zachowac świadomość, ze to nie jest Bóg, tylko obrazek.

tajfoon28 · 2008-05-08 18:44:30

Optymistka napisał:
Co do drugiego przykazania, to powiem jedynie, że tu własnie sie spotyka teologiczne myślenie, a myśleniem prostym. To trzeba inaczej rozumieć. Mozna mieć różna obrazki przedstawiające Boga, ale modlac sie do nich, one mają być jedynie symbolem. Po prostu trzeba zachowac świadomość, ze to nie jest Bóg, tylko obrazek.

Zarówno Xara jak i Raphael85 nie poruszyli tego tematu, tylko wykazali oszustwo kościoła. To o czym Ty piszesz, to marna próba obrony czarnych kłamców.