#1 2008-04-26 00:50:15

gwiazda

Agat

Zarejestrowany: 2007-12-26
Posty: 188

Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

Ponieważ poprzednia moja wypowiedź jedynie nawiązująca do Enki w odpowiedzi dla innego użytkownika spotkała się z dezaprobatą administracji forum, postanowiłam otworzyć nowy wątek, w którym będzie można rozwinąć temat w pełni,jednocześnie stosując się do zaleceń administracji wklejam post uprzednio napisany

xara napisał:

Enki to istota astralna powstała wiele milionów lat temu….To jest moje zdanie na temat Enkiego, powtarzam..

Na czym opierasz swoją wiedzę,możesz podać źródło,jestem zainteresowana czy wyrażając się o Enki jako o istocie astralnej miałaś bezpośredni z nim kontakt niczym P.Lucyna Lobos, zdobyłaś swoją wiedzę o nim w oparciu o Interpretację sumeryjskich i akadyjskich tabliczek,czy też wiedzę taką pozyskałaś od Gryfa 144?


pozwolę sobie dołączyć krótkie streszczenie książki "Zaginiona Księga Enki"

Zaginiona Księga Enki
Wspomnienia i proroctwa pozaziemskiego boga
Tłumaczył Marcin Pisarski
Zecharia Sitchin jest jednym z najbardziej znanych sumerologów. Od wielu lat interpretuje materialistycznie wersety sumeryjskich i akadyjskich tabliczek. W 'Zaginionej księdze Enki' jest to długa relacja EN.KI - pierworodnego syna władcy planety Nibiru - ANU. Relację pozaziemskiego boga spisał skryba Endubsar na czternastu glinianych tabliczkach.
Dawno temu, jakieś 450 000 lat p.n.e. na ziemię wylądował Alalu, wygnaniec z planety Nibiru, będącej ostatnia planetą Układu Słonecznego(sic!). Ku jego zdziwieniu znajduje tutaj powietrze do oddychania, wodę pitną, florę i faunę, a co najważniejsze - złoto. to ostatnie jest potrzebne atmosferze Nibiru, której grozi rozrzedzenie. Jeden rok na Nibiru to aż 3600 lat ziemskich, co powoduje, że Annunaki przeżywają na Ziemi całe epoki. Wkrótce na Ziemię zostaje wysłana ekspedycja ANNUNAKI pod wodzą Enki, która rozpoczyna wydobycie złota potrzebnego do wysłania na Nibiru. W kraju AB.ZU(płd. Afryka) w ciężkich warunkach bogowie wydobywają złoto. Władzę nad misją ziemską obejmuje EN.LIL - młodszy syn ANU, przyrodni brat Enki. To własnie legalny syn Enlil, a nie zrodzony z konkubiny starszy Enki obejmie tron na Nibiru. Przybysze budują miasta, więź niebo-ziemia, wkrótce na Lahmu(Marsie) stację tranzytową zakładają Igigi, a na Ziemię przybywają pielęgniarki z siostrą Enki i Enlila - Ninmah na czele. Siostrzyczka ma wybujały temperament seksualny i wkrótce rodzi dzieci obojgu braciom. Tymczasem, wśród Annunakich i Igigich narasta ferment - buntują się przeciwko warunkom pracy. Enlil planuje krwawo stłumić powstanie, ale Enki wpada na genialny pomysł. Spacerując po Afryce znalazł dziwną istotę – małpę, która chodzi na tylnich nogach, a przednimi zbiera pożywienie. Planuje więc przeznaczyć ją do pracy w kopalniach. Toczy się dyskusja – Enlil się sprzeciwia, uważa, że nadawanie esencji życiowej Nibiran Ziemianom jest niemoralne i tylko Stwórca Wszechrzeczy ma do tego prawo. W końcu jednak Ninmah i Enki przekonują go do tego pomysłu i rozpoczynają się eksperymenty z naszym przodkiem, pierwsze próby były nieudane, w końcu sztucznie zapłodniona Ninmah rodzi pierwszy egzemplarz – Adamu i jego partnerkę Tiamat. Zostają oni umieszczeni w sadzie w Edin, gdzie opiekuje się nimi Enlil. Nie mogą się jednak rozmnażać, co nie jest problemem dla syna Enki – Ningiszzidy, który zmienia liczbę ich chromosomów. Enlil jest tym wściekły i wygania ludzi. Wygnani ludzie szybko się rozmnażają i służą jako niewolnicy bogów. Z czasem powstają pierwsze związki Annunakich z ziemiankami, również Enki zapładnia dwie kobiety i ma z nimi dzieci – Adapę i Titi, którzy mimo wspólnego ojca obcują ze sobą i mają dwóch synów – Kaina i Abaela. Adapa jest pierwszym inteligentnym człowiekiem i zostaje zaproszony na Nibiru, gdzie ogląda go Anu, tam jednak wskutek zakazu Enki, Adapa nie spożywa dającego długowieczność chleba i napoju, ludzie więc mają umysł, ciało Annunakich, mogą się rozmnażać, ale żyją bardzo krótko. Szybko jednak uczą się rolnictwa, hodowli, budownictwa i melioracji od bogów. Między Kainem i Abaelem dochodzi do konfliktu, historia analogiczna jak w Biblii. Marduk, pierworodny Enki, popełnia mezalians – żeni się z Ziemianką, jego ojciec zaś, płodzi z kobietą Ziusudrę(biblijny Noe).
Na Ziemi źle się dzieje – wybuchają konflikty, ludzi dręczy głód, susza i zarazy. Ziemię ma nawiedzić powódź – Enlil widzi w tym okazję by wygubić zdegenerowany rodzaj ludzki, na naradzie bogów, zmusza więc wszystkich by złożyli przysięgę, że nie powiedzą o zbliżającym się kataklizmie ludzkości. Enki nie daje jednak za wygraną, wyjawia trzcinowej ścianie, za którą jest Ziusudra, cały sekret oraz daje plany budowy statku. Następuje wkrótce znany z Genesis potop, który przeżywają jedynie jednostki. Statek Ziusudry osiada na szczycie Ararat, gdzie dostrzegają ich bogowie, którzy krytyczne chwile spędzili na pokładzie statku powietrznego. Nawet Enlil, zajadły wróludzkości, w końcu mięknie i przyjmuje ofiary rozbitków. Po potopie świat jest w opłakanym stanie – wszystko zniszczone, wszystko należy stworzyć od nowa – port kosmiczny, kopalnie złota, miasta, osiedla ludzkie. Sytuację komplikują spory między poszczególnymi bogami, gdzie źródłem konfliktu jest nie zabliźniony konflikt pomiędzy Enki i jego potomkami, a linią Enlila. Ninmah proponuje plan stabilizacyjny -
podział strefy wpływów – Afryka dla Enki, Azja dla Enlila, Tilmun(kraj rakiet), czyli Półwysep Synaj dla Ninmah. Następuje era wojen, walczy niemal każdy z każdym, efektem jest wygnanie Marduka, śmierć syna Enki Dumuziego i wizytę Anu na Ziemi. Po osuszeniu dolin rzek powstają trzy cywilizacje – Egiptu, Sumeru i Indusu, rządzą nimi kolejno Marduk, Ninurta i Inanna. Ludzkość idzie pewnym krokiem do przodu, w miastach poszczególni bogowie mają swoje siedziby – świątynie. Marduk, żądny dominacji, nie daje za wygraną i rozpętuje kolejną wojnę, w której jego przeciwnicy stosują przeciw niemu broń atomową, która z obraca się przeciwko nim i niszczy cały Sumer z wyjątkiem posiadłości Marduka – Babilonu. Rozpoczyna się era supremacji Marduka, Annunaki powoli opuszczają Ziemię...


Zaginiona Księga Enki  autor  Zecharia Sitchin
http://pl.shvoong.com/books/115751-zagi … 99ga-enki/

Offline

 

#2 2008-04-26 01:10:16

gwiazda

Agat

Zarejestrowany: 2007-12-26
Posty: 188

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

http://img134.imageshack.us/img134/7393/55za8.jpg
Enki w mitologii sumeryjskiej (Ea w mitologii babilońskiej) - bóg słodkich wód, bóg mądrości, stwórca człowieka, czczony w Eridu (najstarsze miasto Mezopotamii, założone ok. 5400 r. p.n.e.) Według sumeryjskiego mitu Enki - organizator świata Enki pod postacią byka zapełnił swoim nasieniem rzekę Tygrys i przydzielił pomniejszym bogom ich role oraz powierzył opiekę nad Ziemią bogu słońca Utu.
Pierwsi bogowie posiadali moc stwarzania dalszych zróżnicowanych form bytu materialnego i pojęć abstrakcyjnych, jak też moc określania prawideł rządzących stworzonymi przez siebie jednostkami, a więc ich przeznaczenia.
Z połączonych w pramaterii elementów nieba (an) i ziemi (ki), pierwszy wyłonił się bóg An personifikujący niebiosa. An miał w starożytnej Mezopotamii pierwsze miejsce w panteonie i był królem bogów zamieszkującym najwyższe rejony niebios. Łącząc się z ziemią ki, został ojcem, Enlila,  który reprezentował trzeci z podstawowych elementów kosmosu-powietrze. On  też oddzielił niebiosa od ziemi obejmując ja we władanie. Antropomorficzną formą pierwotnej matki-ziemi (ki) stała się bogini rodzicielka Nintu, zwana też Ninmah,  Ninhursang,  Aruru. Dała ona życie wielu pokoleniom bóstw  i według niektórych tradycji  była stworzycielską ludzi. Z pramaterii wywodzi się też czwarty wielki bóg sumeryjski -  Enki, realizator wielkich planów Enlila, organizator życia na ziemi, pan życiodajnych wód słodkich abzu. Powyżsi czterej bogowie określani byli mianem stworzycieli. Zachowali oni w ciągu tysiącleci historii Mezopotamii swe miejsca w panteonie, funkcje i imiona - z wyjątkiem boga Enki, który u Semitów nosił imię Ea.

Każde miasto było siedziba właściwego mu boga opieku¬na, wyznaczonego przez Enlila, a później może przez. Boga  Enki. Wielcy bogowie mieli swe miejsca kultu w różnych miastach, nie umniejszając jednak nadrzędnej władzy miejscowych bóstw opie¬kuńczych.

Zanim pojawił się człowiek, bogowie sami próbowali zagospo¬darować ziemię, dziką i surową. Praca ich była ciężka, a pożywienia stale brakowało. Sytuacja bogów stawała się coraz gorsza i ta właśnie przysłowiowa bieda stała się źródłem pomysłu stworzenia istot, które przejęłyby trud pracy na ziemi i szybko uzyskały postęp cywilizacyjny przewidziany w boskich planach.
Istnieje mit w całości poświęcony stworzeniu człowieka. Jako główni bogowie stworzyciele występują tu Enki, Nammu i Ninmah.

Gdy bogowie nieba zostali zrodzeni,
gdy boginie matki zostały zaślubione
i gdy boginie matki micjdzy niebo i ziemię zostały
rozdzielone,
Wtedy bogowie ciężką pracą (slarali siej o jedzenie
i picie,
liczni bogowie pracę nadzorowali, niżsi bogowie kosze
dźwigali,
bogowie kopiąc kanały ziemię w Harali sypali, bogowie spieszyli się i skarżyli. W on czas Enki, Mędrzec, Rodziciel, który licznych
bogów do bytu powołał,
w oeeanie engur, źródle, z którego woda wypływa, a którego wnętrza żaden bóg nie może dostrzec, w sypialni leżał i ze snu nie wstawał. Bogowie łzy wylewali skarżąc się: „On stworzył
biedę.!"
Ale nikt przeciw śpiącemu w sypialni nie (śmiał)
wystąpić. Sprawa była jednak wielkiej wagi i bogini Nammu zdecydowa¬ła się interweniować.

Wówczas Nammu, pramatka, która urodziła licznych
bogów,
łzy ich swemu synowi zaniosła: „Synu mój, ty śpisz... Synu mój, podnieś sit; ze swego łoża i zacznij działać
mądrze, zastępców bogów ukształtuj, aby ci mogli swe kosze
odrzucić!"

Enki na słowo swej matki. Nammu, powstał z łoża,
(...]
Roztropny, Mędrzec, Przezorny, który zna wszelką
sztukę, Stworzyciel wszystko kształtujący, dał się pojawić
rzemieślnikom przednim, rzemieślnikom doskonałym.
(Potem) Enki dat (człowiekowi) silę* i pierś jego
uformował.
Enki, Stworzyciel, mądrość swoją do wnętrza (tej
istoty) wprowadził,
do matki swej, Nammu, rzekąc:
,,Matko moja, istota, której imię ustaliłaś, istnieje,
z ciężką pracą bogów** zwiąż ją.
Zmieszaj «serce» gliny znajdującej się nad aten,
rzemieślnicy przedni, rzemieślnicy doskonali glinę
będą brać po kawałku,
a ty dasz powstać członkom (tej istoty).
Ninmah będzie pracować przy tobie,
boginie: Ninima, Egiziana, Ninmada, Ninbara,
Ninmug, Sarsardu i Ninnigina stać będą koło ciebie
podczas dzieła tworzenia,
matko moja, ty ustal przeznaczenie tej istoty,
Ninmah zwiąże ją z ciężką pracą bogów,
oto człowiek..."
Tak, więc człowiek został uformowany z gliny według pomysłu boga Enki, który jednocześnie obdarzył nowo stworzonego cząstką własnej mądrości.
Ten niezwykle plastyczny opis aktu tworzenia człowieka nasuwa nam nieodparcie obraz warsztatu modelarskiego i rzemieślników zajętych rzeźbieniem posągów z gliny, I taka na pewno jest geneza opisu mitycznego - figurki odorantów, kapłanów i władców, wzorowane na ludzkich modelach, były masowo wyrabiane.
W religii sumeryjskiej nadrzędnymi dogmatami była wiara w odwieczną siłę rządzącą całym wszechświatem i w jednorodność materii, z której wyłoniły się wszystkie byty istniejące w kosmosie. Zgodnie z tym poglądem bogowie nie byli stwórcami ani pramaterii, ani praw nią rządzących, lecz wyłonili się z niej, tak jak i inne byty, w kolejnych etapach kształtowania się wszechświata.
       Pierwsi bogowie posiadali moc stwarzania dalszych zróżnicowanych form bytu materialnego i pojęć abstrakcyjnych, jak też moc określania prawideł rządzących stworzonymi przez siebie jednostkami, a więc ich przeznaczenia.
Z połączonych w pramaterii elementów nieba (an) i ziemi (ki), pierwszy wyłonił się bóg An personifikujący niebiosa. An miał w starożytnej Mezopotamii pierwsze miejsce w panteonie i był królem bogów zamieszkującym najwyższe rejony niebios. Łącząc się z ziemią ki, został ojcem, Enlila,  który reprezentował trzeci z podstawowych elementów kosmosu-powietrze. On  też oddzielił niebiosa od ziemi obejmując ja we władanie. Antropomorficzną formą pierwotnej matki-ziemi (ki) stała się bogini rodzicielka Nintu, zwana też Ninmah,  Ninhursang,  Aruru. Dała ona życie wielu pokoleniom bóstw  i według niektórych tradycji  była stworzycielką ludzi. Z pramaterii wywodzi się też czwarty wielki bóg sumeryjski -  Enki, realizator wielkich planów Enlila, organizator życia na ziemi, pan życiodajnych wód słodkich abzu. Powyżsi czterej bogowie określani byli mianem stworzycieli. Zachowali oni w ciągu tysiącleci historii Mezopotamii swe miejsca w panteonie, funkcje i imiona - z wyjątkiem boga Enki, który u Semitów nosił imię Ea.
       Ze związków pierwszych bogów narodziły się kolejne pokole¬nia bóstw, wśród których powszechnym kultem otaczani byli bogowie astralni:  Nanna, u Sumerów noszący też imię Zuen, a u Semitów Sin – bóg księżyca;  Utu, semicki Szamasz - bóg słońca; bogini miłości i walki Inana (Inanna) - pani planety Wenus, utożsamiana później z semicką boginią Isztar. Przywilejem bóstw astralnych, podobnie jak czterech poprzednio wymienionych, było rozstrzyganie o losach stwarzanych jednostek bytu.
      Najwyższą władzę w świecie bogów sprawowało, jak się wyda¬je, wielkie zgromadzenie, do którego wchodzili bogowie rozstrzy¬gający o losach oraz Anunaki (Anunnaki) - „wielcy bogowie". Zgromadzenie to sądziło bóstwa za naruszanie nadrzędnych praw, oraz podejmowało zasadnicze decyzję, na przykład o zagładzie ludzkości.
Koligacje łączące poszczególne bóstwa różnią się w lokalnych tradycjach i znamienne jest występowanie tych samych bóstw w podwójnych rolach; na przykład Inana jest córką Nanny,  a cza¬sem Ana lub Enki,  małżonką Ana, a także boga Dumuzi. Boscy ojcowie brali często swe córki za małżonki.



Wszelkie próby w napisaniu mitologii sumeryjskiej i akadyjskiej stanowią jednakże zaledwie pewnego rodzaju wprowadzenie, ma¬jące zorientować w złożoności problemów. Źródeł mitologicznych,  bowiem, szczególnie sumeryjskich, ciągle przybywa dzięki nowym odkryciom czy  uwspólcześnionej interpretacji znanych już uprzed¬nio, jednakże treść licznych mitów, nawet, jeśli wykorzysta się wszystkie teksty, jakimi dysponujemy, nic jest jeszcze w pełni zrekonstruowana.
Mity sumeryjskie i akadyjskie przedstawiają to, co kapłani uznali za stosowne przekazać społeczności, by zaspokoić ciekawość poznania i pragnienie znalezienia odpowiedni na nurtujące ją pytania o przyczyny nieśmiertelności bogów i śmiertelności ludzi, o powstanie świata i jego organizacji itp.
Zarówno mity i eposy sumeryjskie jak i babilońsko-asyryjskie często znajdują późniejsza odzwierciedlenie w piśmiennictwie mitologicznym innych ludów zamieszkujących tereny starożytnego Wschodu.


Źródło : Mitologia Mezopotamii :Krystyna Łyczakowska ,Krystyna Szarzyńska
              http://centurion.ynd.pl/Serwis/nauka/summer.htm

Offline

 

#3 2008-04-26 17:34:21

old spirit

Moderator

Zarejestrowany: 2007-07-15
Posty: 227

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

Enki. Jeśli chodzi o informacje Gryfa dotyczące istot duchowych, czy też eterycznych lub jak kto woli astralnych, których przeznaczeniem jest zabezpieczanie Dusz i umożliwianie im spełnianie swych potrzeb, sprawowanie opieki w systemach gwiezdnych nad koloniami wcieleniowymi, przeprowadzanie procedur wcieleń, układanie zapisów losu - a wszystko zgodnie z matrycami przesyłanymi z Nieba wraz z Duszami - to 50% Cywilizacji Astralnych, w tym bardzo potężnych Cywilizacji - jest zdominowana, zniewolona lub pod wpływem Negatywnej Cywilizacji Duszy, której Przewodniczącym Rady Głównej jest Dusza, nazwana na tej Planecie Lucyferem, zgodnie ze skojarzeniami dotyczącymi odstępstwa, matactwa w ogóle ze złem.

Nie ważne jest czy Enki to byt pozytywny, negatywny, zamanipulowany, zniewolony, czy pełniący należycie swe funkcje, do których został powołany. Z punktu widzenia wiedzy ze względu na którą niniejsze forum zostało stworzone - najbardziej trafnym wyborem człowieka jest postępowanie nakierowane na zapewnienie swej Duszy spelnianie jej potrzeb. A jedyną potrzebą Młodej Duszy (bo Starych jest tutaj jedynie ok. kilkanaście tysięcy), podczas wcielenia - jest korzystanie z pozytywnej materii emocjonalnej. Wystarczy więc, by człowiek egzystujący na Ziemi poprzez pracę nad sobą (w warunkach Raju nie istnieje taka zależność), tworzył jak najwięcej emocji pozytywnych poprzez interakcje w środowisku. Jeśli adaptowanie do swej osobowej rzeczywistości i zawierzanie jakiemukolwiek systemowi wiedzy (a systemów tych na tej planecie jest istny zalew, to ocean informacji), sprawia, że nie tworzymy emocji pozytywnych lub tworzymy negatywne, czy nie budujemy miłości i nie osiągamy stanów szczęścia, to znak, iż mamy do czynienia z celowym działaniem Lucyfera. Z powodzeniem więc możemy odrzucić wszystkie systemy wiedzy, nie zagłębiając się w nie, gdyż narażamy się na adaptowanie kolejnych programów potrzeb, wprowadzanych przez Lucyfera, które oddalą nas od spełniania potrzeb naszych Dusz. Dlatego niejednokrotnie Gryf wspominał, że najzdrowszym światopoglądem wśród tego całego galimatiasu, dla ludzi z wcielonymi, Młodymi Duszami  jest ateizm ukierunkowany na etyczne postępowanie, tworzenie emocji pozytywnych. Ludzie z wcielonymi Starymi Duszami potrzebują nieco wiedzy odnośnie astralu, Nieba, itd., bo to jest im potrzebne ku temu, by wykonać zadanie, którego wykonania wcielone w nich Dusze - podjęły się w Niebie.

Natomiast nawet ludziom z wcielonymi Starymi Duszami nie potrzebne do niczego są informacje dotyczące tego - czy Enki to zniewolona istota np., czy też nie. Czy Kriszna robił to, czy tamto. Czy Jahwe bawił się z ludźmi, czy nie.

Pozdrawiam

Offline

 

#4 2008-04-26 19:57:18

Xara

Moderator działu Religie

Zarejestrowany: 2008-01-02
Posty: 681

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

Ponieważ Old ubiegł mnie i napisał wszystko co ja bym chciała, mogę od siebie tylko dodać :

Enki w mitologii sumeryjskiej (Ea w mitologii babilońskiej) - bóg słodkich wód, bóg mądrości, stwórca człowieka, czczony w Eridu (najstarsze miasto Mezopotamii, założone ok. 5400 r. p.n.e.) Według sumeryjskiego mitu Enki - organizator świata Enki pod postacią byka zapełnił swoim nasieniem rzekę Tygrys i przydzielił pomniejszym bogom ich role oraz powierzył opiekę nad Ziemią bogu słońca Utu.



Mitologia (z gr. mythología = 'opowiadanie legend, starych podań') - zbiór mitów i podań o bogach i bohaterach, funkcjonujący w danej religii lub społeczności. – Wikipedia

mit - podanie bajeczne o powstaniu świata, bogach a. legendarnych bohaterach; opowieść sakralna uzasadniająca i kodyfikująca wierzenie religijne związane z magią, kultem i rytuałem.   
mityczny dotyczący mitu; bajeczny, legendarny
mitomania skłonność do zmyślania, fantazjowania, opowiadania niestworzonych historii. - Słownik Kopalińskiego

legenda opowieść z życia bohaterów, zazwyczaj świętych i męczenników, nie znajdująca pełnego oparcia w materiale historycznym; opowieść fantastyczna o wydarzeniach historycznych., oparta zazwyczaj na podaniach ludowych; wymysł, klechda, mit;    
legendarny oparty na podaniu, nieprawdopodobny; opromieniony wielką sławą. - Słownik Kopalińskiego



I to chyba wystarczy za odpowiedź.

Pozdrawiam

Offline

 

#5 2008-04-26 22:30:55

Raphael85

Agat

Zarejestrowany: 2007-10-18
Posty: 89

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

Fajnie, że temat nawiązuje do wierzeń sumeryjskich lubię te klimaty na dole postu "SUMERYJSKI MIT O POTOPIE"



Czy podając regułki regułki mitu, mitomanii oraz legendy można stwierdzić, że nigdy np.mitomania nie połączyła się z rzeczywistością ?

Podróże na księżyc Juliusza Verna "Z Ziemi na Księżyc"(De la Terre a la Lune, 1865), czy nie były w tamtym okresie jego twórczości nazwane "mitomanią" ?
Dzisiaj umieszczenie satelity na orbicie nie jest  czymś nadzwyczajnym. Kultury dawnych cywilizacji stały się dziś mitem, legendą budzącą podziw lub zwątpienie. Nasza rzeczywistość i kultura także kiedyś przeminą tak jak rzeczywistość naszych przodków, jednak czy to będzie oznaczało, że jej nie było ?
Czy ktoś potrafi z całą pewnością udowodnić co jest mitem, mitomanią, legendą oraz ile w tym wszystkim jest 
rzeczywistych wydarzeń?

MIT, MITOMANIA czy legenda ważne, że ciekawe i czemu by się z tym nie zapoznać jeśli ktoś lubi.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SUMERYJSKI POTOP


Najstarsza znana nam wersja mezopotamskiej opowieści o potopie pochodzi z bardzo uszkodzonej tabliczki sumeryjskiej, datowanej na XVII wiek p.n.e.

Ułomek glinianej tabliczki odnaleziony w Nippur (CBS 10673) ma około 10 cm wysokości, 13,5 cm szerokości. Na każdej ze stron mieści po trzy kolumny zapisanego pismem klinowym tekstu, który pierwotnie liczył ogółem około 260 linijek. Znaleziony kawałek to dolna część tabliczki, około jednej trzeciej jej pełnej wysokości, pozostało na niej po 10–15 linijek w każdej z kolumn.

Treść znaleziska, pochodzącego z wykopalisk prowadzonych pod koniec XIX wieku przez archeologów z Uniwersytetu Pensylwanii, opublikował po raz pierwszy pracownik tej placówki, Arno Poebel, w 1914 roku. Zabytek pozostaje w zbiorach Muzeum Archeologii i Antropologii Uniwersytetu.


Całość opowieści obejmowała przedpotopowe dzieje ludzkości: stworzenie przez bogów człowieka i zwierząt, założenie dzięki boskiej opiece i pomocy miast i zbudowanie cywilizacji, następnie zesłaną przez bogów zagładę, z której dzięki boskiej pomocy uratował się wybraniec, ocalając ród ludzki i zwierzęta. Niestety, do dziś nie znaleziono innych tabliczek z zapisem tego sumeryjskiego mitu, a stopień zniszczenia tabliczki z Nippur powoduje, że kontekst zachowanych fragmentów w większości jest niejasny, co utrudnia zrozumienie.
Po brakującej początkowej partii tekstu, napotykamy wypowiedź jakiegoś bóstwa, prawdopodobnie stwierdzającego, że zamierza uratować ludzkość przed grożącym jej zniszczeniem. Następnie bóg ten opisuje, jak ludzie zbudują miasta i świątynie, jak zostanie ustanowiony ład, przynoszący pokój i dobrobyt. Później pojawiają się cztery linijki dotyczące stworzenia człowieka, zwierząt i, być może, roślin. Tu mamy kolejną lukę, znowu brakuje początkowej, większej części kolumny, która znajdowała się w górnej części tabliczki. Z ocalałego fragmentu dowiadujemy się o zesłaniu z nieba instytucji władzy królewskiej, założeniu pięciu miast i przypisaniu im bogów-opiekunów.





[brak początkowych ok. 37 linijek tekstu]

[1] „Ludzkość moją [...] od zguby,[2]
dla Nintu, powstrzymam zagładę moich stworzeń.
Sprawię, że ludzie ze swych osiedli powrócą.
Zbudują miasta, bym mógł odpocząć w ich cieniu.
Cegły miast niech kładą na poświęcone miejsca,
w miejscach poświęconych założą wyrocznie.
Wodę, gaszącą ogień [...] doprowadzę,
obrzędy i dostojne prawa (me)[3] udoskonalę,
ziemię nawodnię, pomyślność tam ustanowię.

Kiedy An, Enlil, Enki i Ninhursanga[4]
stworzyli czarnogłowych,
drobnym stworzeniom wychodzącym z ziemi dali się wszędzie rozmnożyć,[5]
kozły, osły, czworonogi powołali do istnienia na równinie, jak należy.



[brak ok. 36 linijek]

Będę nadzorować ich wysiłki.
Niech [...] budowniczy kraju wykopie mocne fundamenty.

Kiedy [...] królestwa zstąpiło z nieba,
gdy dostojna korona i tron królestwa zstąpiły z nieba,
obrzędy i dostojne prawa (me) udoskonalił,
cegły miast położył na świętych miejscach,
Nadał im nazwy i przydzielił [...]
Pierwsze z nich, Eridug, dał Nidummudowi, przywódcy,[6]
Drugie, Badtibirę, dał Pani,[7]
Trzecie, Larag, dał Pabilsangowi,
Czwarte, Zimbir, dał bohaterowi Utu,
Piąte, Szuruppag, dał Sud.

Po nadaniu miastom nazw i przydzieleniu [...],
nie powstrzymał wylewów, kanały wykopał w ziemi, żeby niosły wodę,
i ustanowił oczyszczanie małych kanałów i rowów nawadniających.[8]


[brak ok. 36 linijek]

potop [...]
ludzkość [...]
[...]
Wówczas Nintu płakała [...]
Czysta Inana lamentowała nad ludem,
a Enki radził się swego serca.
An, Enlil, Enki i Ninhursanga
bogowie nieba i ziemi na imię Ana i Enlila zaprzysięgli.

W tym czasie król Ziusudra, kapłan [...]
Sporządził [...]
Pokornie, z czcią, posłuszny [...]
co dzień wystawał przy [...]
To nie sen objawił się [...] rozmowa [...],
[...] na imię nieba i ziemi zaprzysiężony.
W Kiur[9] bogowie [...] mur [...].
Ziusudra, stojąc po jednej jego stronie, słuchał
[10]„Ściano po mej lewej ręce [...]
ściano, rzeknę ci słowo, zachowaj me słowa,[11]
nakłoń ucha na me wskazówki

Z naszej ręki potop przetoczy się ponad [...] w całym [...]
Nasienie ludzkości zostanie zniszczone, postanowiono.
Wyroku, słowa zgromadzenia, nie można cofnąć.
Rozkazu wydanego przez Ana i Enlila nie można odwołać.
Królestwo, panowanie zostanie unicestwione [...]

[brak ok. 40 linijek]




Wszystkie nawałnice i huragany runęły razem,
potop przetoczył się ponad stolicami.
Po siedmiu dniach i siedmiu nocach,
podczas których potop zalewał ziemię,
a wichry miotały arką na wielkiej wodzie,
pojawił się Utu, roztaczając światło na niebo i ziemię.
Ziusudra przebił otwór w arce,
bohater Utu wpuścił snop promieni do wnętrza arki.
Król Ziusudra
padł na twarz przez Utu.
Król ubił woły i liczne owce.

[brak ok. 40 linijek]


„Na życie nieba i życie ziemi zaprzysięgłeś [...]
An i Enlil na życie nieba i życie ziemi zaprzysięgli [...][12]
[...] pojawiły się drobne stworzenia, wychodzące z ziemi.
Król Ziusudra
padł na twarz przed Anem i Enlilem.
An i Enlil potraktowali Ziusudrę życzliwie [...],
dali mu życie jak boga,
wywyższyli go wiecznym życiem jak boga.
Wtedy król Ziusudra,
za ocalenie nazw zwierząt i nasienia ludzkości,
w zamorskim kraju Dilmun, gdzie wschodzi słońce, z ich woli zamieszkał.

[brak końcowych ok. 39 linijek]



http://img115.imageshack.us/img115/361/sumer2yu0.gif



    *  Eridug (Eridu), gdzie czczono boga Enki,
    * Badtibira, gdzie czczono Inanę, boginię miłości i walki,
    * Larag (Larak), którego bóstwem opiekuńczym był Pabilsang,
    * Zimbir (Sippar), gdzie czczono Utu, boga słońca,
    * Szuruppag (Szuruppak), którego opiekunką była bogini Sud.





An
    król bogów, władca nieba, najwyższy z wielkiej czwórki bogów. Główny ośrodek kultu: Unug (Uruk).

Enlil
    władca ziemi i przestworzy powietrznych, drugi po Anie z czwórki bogów-stworzycieli. Główny ośrodek kultu: Nibru (Nippur).

Enki

    przychylny ludziom bóg mądrości, opiekun rzemiosła, twórca cywilizacji, władca oceanu wód słodkich abzu, jeden z czwórki bogów-stworzycieli. Główny ośrodek kultu: Eridug (Eridu).

Aruru
    bogini-stworzycielka, uosabiająca moce stwórcze ziemi-matki; jedna z wielkiej czwórki bogów, często uznawana za starszą siostrę Enlila. Występuje też pod imionami Nintu i Ninhursanga.

Nintu
    jedno z imion bogini stworzycielki Aruru, Ninhursangi

Ninhursanga
    jedno z imion bogini stworzycielki Aruru, Nintu

Nudimmud
    inne imię boga Enki

Sud
    bogini opiekunka miasta Szuruppak, później jako małżonka Enlila nosząca imię Ninlil.

Inana
    bogini miłości i wojny. Główne ośrodki kultu: Unug (Uruk), Badtibira, Zabalam, Kisz, Agade.

Utu
    bóg słońca, opiekun sprawiedliwości i wróżb. Główne ośrodki kultu: Larsa oraz Zimbir (Sippar).

Offline

 

#6 2008-04-26 22:32:08

Raphael85

Agat

Zarejestrowany: 2007-10-18
Posty: 89

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

źródło tekstu  SUMERYJSKIEGO POTOPU : http://www.linux.net.pl/~wkotwica/potop.html

Offline

 

#7 2008-04-26 22:41:12

gwiazda

Agat

Zarejestrowany: 2007-12-26
Posty: 188

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

xara napisał:

I to chyba wystarczy za odpowiedź.

Xara dziękuję za wyczerpującą odpowiedz z wikipedi,jednak nie odpowiedziałaś na pytanie skąd posiadasz wiedzę, że Enki z mitologii Sumeru to astral,jak również nie uzyskałam odpowiedzi czy wypowiadając się na temat Enki masz na myśli tego z przekazu P.Lucyny Lobos czy tez właśnie z Sumeru,pomimo opisu olda i jego spostrzeżeń odn się do astralu też niestety nie wynika, o którym Enki jest mowa.
My, żyjący w kulturze naukowej, często mamy nazbyt uproszczone wyobrażenie o boskości. W dawnym świecie "bogowie" rzadko bywali traktowani jako istoty nadprzyrodzone o odrębnych osobowościach, bytujące w jakiejś zupełnie osobnej metafizycznej sferze. Sednem mitologii nie była teologia (w sensie współczesnym), lecz ludzkie doświadczenie. Ludzie uważali, że bogowie, ludzie, zwierzęta i przyroda są wzajem ściśle powiązani, podlegają tym samym prawom i składają się z tej samej boskiej substancji. Początkowo nie było żadnej ontologicznej przepaści między światem bogów a światem ludzi.



Pozdrawiam

Offline

 

#8 2008-04-26 23:10:51

old spirit

Moderator

Zarejestrowany: 2007-07-15
Posty: 227

Re: Bogowie oraz wierzenia w mitologii sumeryjskiej

Enki jest istotą astralną. Istota kontaktująca się z Lucyną Łobos jest pozorantem, podszywa się pod Enkiego. Kto chce, może oczywiście próbować zastanawiać się, posiłkując różnymi tekstami z mitów, przekazów, chanelingów itd., - jaka jest jego rola. Uważam jednak, że jest to pozbawione sensu.

Offline

 
Statystyki (REJESTRACJA WYŁĄCZONA)
Analiza oglądalności witryny
Wymiana
WwW.CrashFans.Pun.PL - Polskie Centrum Crashday
Pozycjonowanie
katalog stron Free PageRank Checker
Links
| Andrzej Struski | Webtree.pl | katalogSEO.net | Stop himawanti | Prawdziwy himawanti | Niesamowite | VPS Hosting Reviews |
Creative Commons License
Teksty i artykuły są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 2.5 Polska Nie wolno Ci kopiować i rozpowszechniać tekstów, zdjęć oraz artykułów znajdujących się na forum bez pisemnej zgody autorów.
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape
Stronę najlepiej oglądać w rozdzielczości 1024 x 768

Free Domain Name
Register a free domain name with .co.nr extension (such as www.YourName.co.nr) that comes with free URL redirection, URL cloaking and path forwarding, meta-tags, FavIcon and Google Webmaster tools support, kill-frame feature, NO forced ADS at all, and more.

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB 1.2.23
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
https://www.hotelstayfinder.com/ hotele ciechocinek