Konkluzja do tematu, Testament Boga.

Jezus Chrystus, chrześcijaństwo, religie, Bóg, cywilizacja, wiedza, nauka, praca, człowiek.
Gdzie jesteśmy i co robimy, co wiemy o sobie i o tej części, która ciągnie nas do Boga?
A może już nic nie wiemy, o tych cząstkach w nas, które tęsknią do Boga.
Może jesteśmy już jak automaty, jak roboty; wyspecjalizowane jednostki, do wykonywania konkretnych zadań.
Kończymy pracę, zajęcia, naukę, odpoczywamy, ale dalej nie jesteśmy sobą.
Wykonujemy zadanie, jesteśmy cząstką machiny zwanej; ZIEMSKA CYWILIZACJA.
Jedni mówią, stworzył nas Bóg, inni mówią, ewolucja, jednak nikt nie powie, jesteśmy ludźmi szczęśliwymi.
Walka, zdobywanie, obrona, strach i smutek, są codziennymi atrybutami człowieka, tego od Boga i tego z ewolucji.
W efekcie słyszymy pomstę do Boga, słyszymy żale i wyrzekania Mu, jak to pozwolił Bóg, by zło wokół panowało, nie dopilnował swoich owieczek. Przecież jesteśmy pokorni i usłużni, dlaczego nas te wszystkie cierpienia trapią.
Czy nie ma już Boga na świecie?

Dawno już tu Go nie ma, może nawet nigdy tu nie był, to nie On tu przychodzi, to my Go nie chcemy.
Nawet wtedy, gdy się modlimy, modlimy się o swoje potrzeby.
Nawet wtedy, gdy się cieszymy, cieszymy się nie z siebie.
Nawet wtedy, gdy pracujemy, pracujemy nie dla siebie.
Patrzymy i co widzimy, nasze potrzeby.
Idziemy i co robimy, zdobywamy je.

Dobrnęliśmy do końca, już nikt nie może powiedzieć, chodź, tam jest zbawienie. Policz lata i pokolenia, jaki efekt tego zbawienia, gdzie to szczęście od Boga i łaska, na którą z pokorą czekamy.
Ktoś spytał, czy Bóg umarł? W nas umarł już dawno.

Zostawił Testament, który na mnie i moją rodzinę czekał, ożył, gdy tam przybyliśmy a był martwy jak kamień.

Urodziłem się tu, jak wszyscy poznałem życie, byłem w środku religii w kościele byłem, byłem ślepy a myślałem, że widzę, tak mi mówiono.

Tak mówi święty, kapłan od Boga, więc cóż my mali w pokorze swojej, czy możemy inaczej myśleć?

Gdy 33 lata skończyłem, pierwszy raz Bóg się do mnie zwrócił, przyjąłem z radością, to, co mi pokazał. Zobaczyłem ziemię i to, co duszy potrzebne, zrozumiałem gdzie efekt, lecz drogi jeszcze nie znałem.

Przez całe dwanaście lat uczyłem się drogi, badałem korzenie i owoc, sprawdzałem jak rośnie, wiedziałem jedno, efekt to szczęście.
Połowę czasu nauki, jeszcze wierzyłem kapłanom, na drodze do Boga ich widząc, lecz gdy przyszedł czas zrozumienia, stanąłem przed świątynią, zdziwiony, co ja tam robiłem.
Inny świat jak za ścianą, nie mogłem uwierzyć własnym oczom, gdy wstecz patrzyłem. Lecz to inni się bardziej mnie dziwili, niż ja sobie.
Zamknąłem bramy świątyni, tam nie ma Boga, są za to pieczęcie, mocne pieczęcie.

Ruszyłem w drogę sam, czasem kogoś spotkałem, lecz tylko na skrzyżowaniu. Nie było mi i nie jest, już więcej smutno, wiem, co to jest człowiek i gdzie jest człowiek, a raj, może być mały, wystarczy w środku w sobie.

Dwanaście lat mija, nauka skończona i co, sam jestem z sobą, decyzja czeka. Przez rok, nie dałem rady, dopiero pomógł mi, mój ojciec duchowy Nostradamus.
Wskazał na datę urodzenia, tak mało liczb pisząc, tę napisał i rzekł wszystkim on przyjdzie.

No cóż decyzja a potem wszystko jak lawina i tak już będzie, do końca dni moich, tu i w Syjonie.
Dwanaście lat nauki, myślałem, że wszystko wiem, niewiele wiedziałem.
Decyzja i przymierze, przepiękny akt połączenia z Bogiem, wkoło byli sami Archaniołowie, tylko Oni.
Teraz dopiero bramy się otworzyły, jednak nie tyle wiedzy, co poznania.
Poznałem siebie, człowieka duchowego, o którym jedni mówią, inni zaś śmieją się z niego, tu nie ma już wiary, tu jest świat cały.

Wskazywane są rzeczy z tamtego świata, lecz oby nie było takich wskazań.
Ten świat duchowy, tak samo błądzi, jak świat kultowy, za Boga mając ducha wolnego, który za wiedzę, wolność odbiera. To, co objawią pozazmysłowym, wcale nie lepsze, od tych objawień, które świat religijny zwodzą.

Tak poznawałem, krok po kroku drogi ducha i duszy a w ciągu kilku miesięcy, już mogłem „wsiąść do okrętu”, nie ciałem i nie duchem, lecz tylko duszą. Czas był najwyższy, przecież w lutym było przymierze a już w lipcu, czas wskazywany. Był to rok 1999, Król grozy, ten okręt to okręt bojowy, flagowy zapowiadanej armii nieba, jest bardzo groźny, lecz nie dla astralu, oni się czują bezpieczni.

Dlatego wojsko zeszło na ziemię, bo tylko z człowieka mocy, możemy wygrać dla Boga. Na ziemię wraz ze mną przyszło wojsko z nieba i broń specjalna w koronie z dwunastu gwiazd, kody mocy.
Jednak bym mógł, otworzyć tajemnicę korony królowej, musiałem poznać tajemnicę życia, nie tylko człowieka, lecz również duchów i Wszechświata. Po cóż innego, potrzebna mi wiedza, nie przyszedłem jako nauczyciel, tylko jako ten, który Wszechświat dla Boga ma odzyskać, Wszechświat zdobyty przez Lucyfera. Ze mną przyszli inni, wielcy wojownicy, którzy śpią w ziemskich wartościach i są nasyceni, tym, co zdobyli i chronią to, co zdobyli.

To dla nich jest werset 5 w II rozdziale z litu Boga Apokalipsy, gdzie Bóg wskazuje, co czynić trzeba by władzy w niebie nie stracić. Tak, przyszli tu ze mną wielcy z nieba, co na świecznikach siedzą, lecz wcale im nie przeszkadza, być sługą kapłana, lub ziemskiej wartości.

Pokutuj; Bóg mówi, zapomnij o swoich problemach, zapomnij o trudach życia, jak musisz zdobywaj, lecz kulturalnie i bez złości okropnej. Gdy będziesz pokutował – zapominał, o rzeczach niezbyt przyjemnych, wróci czysta świadomość. Poznasz boskie wartości i poznasz swoją drogę, nie stracisz świecznika – pozycji w niebie, wystarczy pokutować – zapominać o trudach i smutkach.

Nauka to nie wszystko, były mi potrzebne predyspozycje a predyspozycje tylko z rodów fizyczno - duchowych się wywodzą. Przygotowywaliśmy linię od Adama. To nie był pierwszy człowiek, ani Ewa nie była pierwszą Matką.

Zastanówcie się, jakim sposobem, synowie Adama i Ewy, pierwsze dzieci na ziemi, żyją w już istniejących kulturach społecznych. Jeden z nich jest rolnikiem a drugi pasterzem, skąd kultury społeczne w pierwszej na ziemi rodzinie?

Eden gdzie żyli, był specjalną enklawą a Adam i Ewa urodzili się w istniejącej już społeczności. Zostali wybrani jako protoplasci rodu Dawidowego, który odpowiednio przygotowywany, pozwolił mi, tak rozwinąć świadomość, bym mógł zrozumieć odpowiednią wiedzę.

Niewiele lat minęło, od czasu Edenu, Adama i Ewy, więc z samej natury rzeczy, nie mogą oni być przodkami wszystkich. Wybrani zostali na przodków rodu Dawidowego, to ten ród w czasie poprzedniego kataklizmu, Noe ratował. Inni ratowali się również, każdy na swój sposób.

Poznawałem coraz więcej, obecnie moja wiedza pozwala już, na odczytanie testamentu, pozwala na czytanie Apokalipsy i innych proroctw. Rozpoznałem najgłębsze tajemnice świętej geometrii, wzorców kształtu i materii, które są korzeniami ewolucji wszechświata.
W 2000r. nadszedł czas zmiany, zrozumiałem, że na ziemi nie jestem sam, rozpocząłem poszukiwania. Dla bezpieczeństwa, moja droga działania polega na doświadczaniu, analizie i rozpoznawaniu. Nigdy nie wiem dzisiaj, co poznam jutro, więc nie wiedziałem kogo szukam.

Królowa, to Ona ma koronę, już nie na głowie, lecz w sobie, w swoich duchowych zapisach. Nie znałem jej a wielu usilnie starało się, bym nigdy jej nie poznał.
Nie rozumiałem, dlaczego pewni moi znajomi, odradzają mi spotkani z jakąś Magdaleną, starają się, byśmy nie trafili na siebie. Oni chyba również nie wiedzieli, dlaczego tak postępują, mimo usilnych starań nie zniszczyli przeznaczenia, jak zwykle przypadkowe spotkanie na ulicy.

Spojrzeliśmy na siebie jedną krótką chwilę, to wystarczyło, każde z nas wiedziało, kto zacz. Następne spotkanie już musiało nadejść, tak było zaplanowane w niebie.

Ona, to nie tylko królowa z zapieczętowaną koroną, Ona to zapowiadana wielka matka, co pięciu królów ma począć. Tym synom królewskim Izajasz wartości przydaje, to o nich świadczy Testament Boga.

Izajasz;
9:5 - Gdzie się wszystka bitwa bojujących z trzaskiem stała, i szaty były we krwi zbroczone, a co się spalić mogło, ogniem spalono.
9:6 - Albowiem dziecię narodziło się nam, a syn dany jest nam; i będzie panowanie na ramieniu jego, a nazwią imię jego: Dziwny, Radny, Bóg mocny, Ojciec wieczności, Książę pokoju;
9:7 - A ku rozmnożeniu tego państwa i pokoju, któremu końca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Pięć nazw, które określają pięć charakterów;
1/ Dziwny; najmłodszy z synów Boga w Niebie, tam dziecko jeszcze a na ziemi już w boju, stąd dziwny.
2/ Radny; radzi jak walczyć, zarządza sztabem armii w niebie.
3/ Bóg mocny; jego imię, to imię Boga słowiańskiego a w armii nieba dowódca polowy, mocny w boju.
4/ i 5/ jeszcze się nie narodzili ich dusze czekają w okręcie.
Uderza wręcz, wielka trafność proroctwa Izajasza, precyzyjna ocena cech trojga dzieci. My, dając im imiona nie znaliśmy tego proroctwa, spełnia się ono całkowicie.

Inne proroctwa są równie trafne, te ostatnio odczytane w Rennes le Chateau, są precyzyjne jak same gwiazdy. Gdy tam pojechaliśmy pierwszy raz, mieliśmy dwóch synów.
Testament wskazuje na rodzinę, która składa się z Mesjasza, Królowej ze szczególną, bo bojową koroną i z dwojga dzieci. Mówi również, że ten stan w najbliższy czasie ma się zmienić, czeka na narodzenie jeszcze troje dzieci. Dokładnie taki scenariusz, naszej rodziny zakładaliśmy i dalej go realizujemy, trzeci syn już się urodził.

W testamencie zapisana jest data, która dokładnie odpowiada mojej dacie urodzenia. Są tam również wskazane inicjały a wygląda to wszystko w ten sposób.
Data urodzenia zapowiadanego Mesjasza to; 1952r 08 11, jego inicjały, imię; A, nazwisko; S. Inicjał imienia wskazywanej na postumencie królowej z koroną bojową to; M.
Urodziłem się pod taką datą; 1952 08 11 a inicjały mojego nazwiska i imienia to S.A., inicjał imienia mojej żony to; M.

Gdy tam pierwszy raz pojechaliśmy, duch Sauniere czekał na nas. Pokazał nam miejsce w górach, gdzie odnaleźliśmy znaki wskazujące na wejście do grot. Znaki są identyczne z tymi, które opisywane są jako te, które oznaczają miejsce grobu Chrystusa i skarbu świątyni Salomona.

Takich sprawdzających się dowodów jest dużo więcej, jednak wszystko po kolei, w pierwszej kolejności święta geometria. Na taką dziedzinę mojej wiedzy wskazuje testament z publikacją nie będę czekał, bo złośliwi stwierdzą, że po odczytaniu szybko tę dziedzinę starałem się poznać. Nikt mi nie musi wierzyć, obowiązuje wolna wola.

Pan Syjonu.
_________________
Pan Zastepów