Magda Hartman | Poniedziałek [16.06.2008, 9:49]

PO: gwiazda Dawida obok krzyża w Sejmie? (GŁOSUJ)

(fot. Jerzy Ruciński/PAP)

Znamy już zastrzeżenia "nowej lewicy" wobec krzyża w Sejmie. Czas na argumenty katolickiej prawicy ZA krzyżem - a także jak najszerszą obecnością religii w życiu publicznym.

Jarosław Gowin, nieformalny szef skrajnie katolickiego stronnictwa w PO, w sprawie krzyża w Sejmie, który Napieralski pragnie zdjąć, zaczął z wysokiego C.

Tak czy owak, moim zdaniem sala sejmowa to jest właściwe miejsce dla oddania symboliki ważnej dla większości Polaków niezależnie od tego, czy są wierzący, czy nie.

Ciekawy pogląd - zgodnie z którym krzyż jest symbolem ważnym dla ateistów. Ale dalej jest nawet ciekawiej. Konrad Piasecki, prowadzący na kolanach wywiad z posłem Gowinem dla RMF FM, pyta: czy poseł sobie Sejm bez krzyża wyobraża?

Nie wyobrażam sobie i myślę, że obecność tego krzyża w niczym nie powinna naruszać czyichkolwiek uczuć.

Problem w tym, że o "naruszaniu uczuć" mówią zazwyczaj katolicy. Napieralski mówi zaś o naruszaniu konstytucyjnej zasady rozdziału Kościoła od państwa: poprzez obecność symboli religijnych w miejscu sprawowania władzy. Do tego poseł Gowin się nie odnosi - a potulny dziennikarz nie drąży. Ważniejsze jest, jak poseł Gowin ocenia apele lewicy o przestrzeganie zapisanej w konstytucji świeckości państwa.

Dla mnie to jest świadectwo bezradności myślowej obecnej lewicy i takie typowe szukanie tematów zastępczych jak się nie ma czegoś do zaproponowania w sprawach budżetu, reformy finansów, podniesienia poziomu życia. To, że dzisiaj panuje zgoda światopoglądowa, zgoda którą nowi liderzy SLD próbują naruszyć, jest ona jednym z ważniejszych osiągnięć Polski po 89. roku.

Po pierwsze, poseł Gowin przemawia tak, jakby akurat PO miała coś do zaproponowania w sprawach budżetu, reformy finansów i podniesienia poziomu życia. Tymczasem pogłębiająca się bieda znacznej części społeczeństwa rządu nie obchodzi, reforma finansów może będzie, ale po... kolejnych wyborach. Zaś budżet ratuje się podnosząc akcyzę na gaz LPG.

Po drugie, dowiadujemy się od pana posła rzeczy iście sensacyjnej - mamy w kraju jakąś "zgodę światopoglądową". Ciekawe, jak się ona przejawia. Może w tym, że wbrew opinii episkopatu 77 procent Polaków było zdania, że Alicja Tysiąc powinna mieć możliwość przerwania ciąży? Albo że tylko 8,8 procent mieszkańców naszego kraju deklaruje zaufanie do władzy religijnej? A za zdjęciem sejmowego krzyża opowiedziało się 70 procent naszych Czytelników?

Spory ideowe są normą w cywilizowanych krajach. Nikt tam nie nazywa ich, jak poseł Gowin, "wojną ideologiczną". Jednak poseł Gowin sporów nie lubi, co ujął w samorodnym aforyźmie:

Spierać się można o wszystko, natomiast nie o wszystko jest sens.

I dodaje, że o krzyż w Sejmie i religię w szkołach spierać się nie warto, gdyż

wszystkie badania socjologiczne pokazują, że Polacy akceptują stosunkowo szeroką publiczną obecność religii, pokazują także, że ta publiczna obecność religii jest sojusznikiem polskiej demokracji, tzn. ludzie wierzący, częściej niż niewierzący, statystycznie rzecz biorąc, uczestniczą w wyborach, oddają głos na partie umiarkowane, angażują się w działalność organizacji pozarządowych, więc widać wyraźnie, że polski katolicyzm sprzyja demokracji.

Od początku tego wywiadu mieliśmy wrażenie, że Jarosław Gowin żyje w jakimś katolickim Matriksie, niewiele mającym wspólnego z Polską roku 2008. Ostatnia wypowiedź dowodzi tego drastycznie. Teorie posła Gowina skomentujemy tylko dwoma słowami: Radio Maryja.

Tak więc, poseł Gowin krzyża usunąć z Sejmu nie da - i to nie jako symbolu religijnego, lecz symbolu pewnej kulturowej tożsamości Polaków. W obronie krzyża Gowin jest gotów na wiele. Nawet dyskutować z żydami i prawosławnymi o powieszeniu w Sejmie symboli ich wiary.

O tym gotów bym był dyskutować, dlatego, że pluralizm religijny, pluralizm światopoglądowy jest czymś bardzo cennym i wpisanym w polską tradycję, w tradycję jagiellońską, w tradycję, o której tak pięknie mówił i pisał Jan Paweł II.

No, jeśli ktoś nie mógł się doczekać odwołania do Jana Pawła II, w końcu się doczekał. Nie doczekaliśmy się za to logiki: poseł najpierw mówi o "zgodzie światopoglądowej", potem o analogicznym pluralizmie. Może pluralizm a'la Gowin ma polegać na tym, że będzie wiele opinii, ale wszystkie identyczne? Zaś tak w ogóle PO zdjęcia krzyża nie poprze, gdyż - jak mówi poseł Gowin -

my mamy poważniejsze sprawy na głowie.

Jakie poważniejsze sprawy na głowie ma słynąca głównie z nieróbstwa Platforma Obywatelska, poseł Gowin nie wyjaśnił. Zaś Konrad Piasecki, w najlepszej tradycji polskiego dziennikarstwa, nie śmiał naciskać.