Dziesięć przykazań zdrowia (cz. II)
Poznaj technikę oddechu – krok pierwszy.
Przykazanie siódme (cz.I)

7/ Naturalnie się odżywiaj i korzystaj z ruchu.

   Niezwykle istotne dla zdrowia jest odżywianie i ruch. Gdyby nie było przytłaczającego nas, całego społecznego dorobku ludzkości, to zachowując właściwe odżywianie i ruch - zdrowie byłoby z nami. Nie maco gdybać, zastanówmy się, co zrobić w tej kwestii w obecnym położeniu człowieka? Ze swojej strony mogę podzielić się technikami jakie zastosowałem w swoim życiu, a które pomogły mi odzyskać zdrowie i spokój ducha.
   Już zbliża się dziesięć lat jak nadszedł dla mnie czas, w którym te wszystkie informacje ukształtowały się w formę i skutkowały zmianą mojego stanu zdrowia i ducha. W tamtym czasie stan mojej świadomości był już wystarczająco rozbudowany i mogłem połączyć strzępy różnych informacji w całość. Nie mogę togę samego powiedzieć o moim zdrowiu, które dziesięć lat temu poważnie szwankowało na wielu poziomach.
W efekcie zbiegu okoliczności i logicznego myślenia opracowałem kilka spójnych technik. W efekcie zastosowania pierwszej techniki oddechowej, której zręby działania opisałem w artykule „Dziesięć przykazań zdrowia”, pozbyłem się problemu jakim jest jedzenie mięsa. Kolejna technika dotyczy szczególnego rodzaju ćwiczeń fizycznych. Nie wymagają one specjalnej wiedzy, nie potrzebne są do wykonywania tej techniki informacje prowadzącego, jak również dodatkowe przyrządy. Można ją wykonywać w dowolnym miejscu, wystarczy by móc swobodnie stanąć.
   Ostatnią sprawą związaną z powrotem do zdrowia jest odpowiednia postawa osobista, tu muszę przyznać, że jest to sprawa najtrudniejsza. Jednakże jest ona najważniejszą z wszystkich kwestii dotyczących zdrowia. To ona pozwala odpowiednio ustosunkować się do wszystkich rzeczy, to ona pozwala stanąć z boku wiru życia.
   W tej publikacji przedstawię pierwszy krok techniki oddechowej, w kolejnych pierwsze kroki następnych technik. Potem powrócę do oddechowej, przedstawię następny krok, aż w końcu opublikuję całość.

7/ Naturalnie się odżywiaj i korzystaj z ruchu.

Odżywianie, czy jedzenie?
   Potrzeba organizmu i potrzeba świadomości to dwie różne potrzeby w kwestii odżywiania. Ta naturalna istnieje tylko w pamięci komórkowej i odzywa się w postaci szczególnego apetytu, gdy organizm cierpi na zdecydowany brak jakiegoś składnika. Doskonałym przykładem jest tu kobieta w ciąży, ona często podlega takim wpływom ma różne apetyty.
   Jak daleko zaplątaliśmy się w różnorodność jedzenia i zakres przejadania, nawet nie ma sensu wnikać. Człowiek obecnie ma poważne problemy świadomościowe w tej materii i nie może przyjąć informacji korygujących. To, że właściwa dieta jest jednym z podstawowych czynników w kwestii zdrowia każdy wie. Lecz tylko znikomy procent ludzi bierze tę informację pod uwagę, a jeszcze mniejszy ją stosuje jako wytyczną w systemie żywienia. I cóż z tego, że ogólnie znaną jest teza o szkodliwości trzech białych truciznach (mąka, cukier i sól), nadal nic się w tej materii nie zmienia, one mają się doskonale. Potęga świadomości jest dominantą w życiu człowieka, on tak będzie postępował jak nauczy się w dzieciństwie.
   Pytanie podstawowe - czy jest szansa na zmianę tej smutnej rzeczywistości w sprawie żywienia naszego organizmu?
   Jeżeli podejdziemy do tej sprawy w taki sposób, że potraktujemy ją jako żywienie, a nie jedzenie, szanse rosną zdecydowanie. Podejście do tego tematu jak do sprawy smacznego jedzenia, poszukiwania wykwintnych potraw, a wręcz kultu jedzenia, jest drogą w przepaść.
   Kolejnym istotnym elementem na drodze do zdrowia jest ruch. Świat w tym temacie wszystko wie, nic tu nie można dodać, publikacje są wystarczające, dla każdego coś miłego. Jednak jest pewna sprawa, która łączy ruch z oddechem. Technika oddechowa, która jest bezpieczna nawet dla ludzi obłożnie chorych. Najlepsze efekty daje w pozycji leżącej, mogą ją stosować ludzie, którzy mają ograniczoną możliwość ruchu.
   Technika oddechowa, która pozwoli przywrócić oddech małego dziecka, kiedy ten mały człowiek nie zablokował jej sobie własnymi emocjami. Jest to oddech przeponowy, przy którym największą pracę wykonują mięśnie brzucha. Daje on dwa korzystne efekty, płuca są wypełniane w większej przestrzeni swojej objętości i wprowadzamy w ruch różne organy brzuszne. Taki ruch mięśni brzusznych jest bardzo korzystny dla całokształtu kondycji brzucha, przy okazji następuje pozbycie się nadmiaru tłuszczu z jego przestrzeni.
   Jeżeli taki oddech będziemy wykonywali przez nos, zarówno wdech jak i wydech, to poza samym oddechem możemy jeszcze zastosować wizualizację przepływu energii życia, tzw. Prany. Odpowiednie jej mentalne prowadzenie pozwoli skorzystać z dobrodziejstwa aspektu duchowego naszej postaci.
   Ta technika posiada jeszcze jeden ciekawy aspekt, który można potraktować prawie jak ćwiczenie fizyczne. Omówię teraz pokrótce jak wykonać taki prawidłowy oddech, który da nam powietrze, energię i gimnastykę, w szczególności bezpieczną gimnastykę mięśni pleców i kręgosłupa.

   Kładziemy się na materacu bez poduszki, zamykamy oczy i rozluźniamy wszystkie mięśnie. Gdy już łakniemy powietrza, powoli przez nos je wciągamy. W tym czasie wypychamy podbrzusze do góry, tak jakbyśmy chcieli zrobić z niego balon. Gdy już się w nas więcej nic nie mieści, przerywamy to zachłanne ssanie i po chwili rozpoczynamy wydech. Pamiętamy o tym, że wszystkie mięśnie z wyjątkiem tych, które miały zadanie z brzuch zrobić balon, są rozluźnione.
   Przed wydechem, naprężamy wszystkie nasze mięśnie, te, które jesteśmy w stanie naprężyć. W szczególności, z większą mocą naprężamy mięśnie pośladków i rozpoczynamy wydech. Oczy cały czas mamy zamknięte, tak samo usta, które nie biorą udziału w oddychaniu, służą do smacznego jedzenia, nie są godne zdrowego oddechu. W miarę trwania wydechu stopniowo rozluźniamy różne partie mięśni, ostatnie rozluźnione będą mięśnie barku i rąk. W końcowej fazie oddechu i rozluźniania mięśni, czynimy takie ruchy plecami, jak byśmy chcieli wygodnie rozłożyć je na materacu. Ponownie rozluźniamy wszystkie mięśnie i z utęsknieniem oczekujemy kolejnego wdechu.
   Korzystanie z energii życia, to praca mentalna w programie wizualizacji. Tym programem rozpoznałem całą budowę duchową człowieka, lecz takie informacje nie są możliwe do przekazania w formie artykułu. Opracowałem bardzo prosty sposób skorzystania z wizualizacji i pomocy swojemu zdrowiu. Podczas wdechu wizualizujemy jak białe smugi wraz z powietrzem wpływają do nosa, a tam oddzielają się od powietrza i płyną w przedniej części naszego ciała do podbrzusza. W tym czasie wypychany jak balon brzuch, który zasysa tę białą energię i gromadzi w postaci wirującej kuli z przodu podbrzusza. Podczas wydechu biała energia z tej kuli pędzi przez krocze do kręgosłupa i w górę do głowy. W kolejnych oddechach możemy tę energię rozprowadzać w różne miejsca organizmu, jednakże pamiętajmy, by jej największa część zawsze była skierowana do kuli i do kręgosłupa.
   Jeżeli ktoś będzie wystarczająco uparty, odzyska „oddech dziecka”.

Smutna rzeczywistość

Pytanie podstawowe - czy jest szansa na zmianę tej smutnej rzeczywistości w sprawie żywienia naszego organizmu i zadbania o zdrowie? Zdecydowanie tak. Wola i konsekwencja, efekt zależy od tych rzeczy.

Oddech zdrowia i ducha.

Do jego wykonania potrzebna jest odpowiednia pozycja i zachowanie. Wykonujemy go w pozycji leżącej z zamkniętymi oczami, ręce powinny być ułożone tak, by nie sprawiały nam dyskomfortu. Oddychamy tylko przez nos a język w trakcie oddechu jest utrzymywany na wzgórku podniebienia. Niewątpliwie w pierwszym okresie ćwiczeń, ciągłe utrzymywanie czubka języka na wzgórku podniebienia będzie trudne i często o tym można zapomnieć. Z czasem nawet wielogodzinne utrzymywanie jeżyka w takiej pozycji nie będzie sprawiało nam kłopotu.

   Do wykonywania tych ćwiczeń niezbędna jest równa powierzchnia. W pierwszym okresie ćwiczeń najlepszy do tego jest materac, jedna należy zwrócić uwagę by był równo położony, bez wypukłości lub wgłębień. Ta sprawa jest bardzo istotna ze względu na ćwiczenia mięśni pleców i kręgosłupa. Podczas ich naprężania i rozluźniania, równa powierzchnia zabezpiecza właściwe ułożenie tych mięśni. Równie ważną sprawą jest to, by pozycja ciała była wyprostowana. Gdy już dobrze się ulokujemy, możemy przystąpić do oddychania.
   Zarówno wdech jak i wydech należy wykonywać z pełną świadomością w zakresie jego przebiegu. Podczas wdechu i wydechu, myśli koncentrujemy na drodze, jaką musi przebyć wdychane i wydychane powietrze. Myślami będziemy również kontrolowali inne procesy, które są związane z techniką pobierania wraz z powietrzem białej energii. Te informacje przekażę w kolejnych publikacjach, by nie tworzyć nadmiaru informacji.
   W trakcie mentalnego prowadzenia kontroli przepływu powietrza, oceniamy równocześnie fizyczną aktywność tych partii naszego organizmu, które biorą udział w procesie oddechowym. Bardzo ważne jest ocenianie przestrzeni wypychanego podbrzusza w trakcie wdechu. Nauczenie się poprzez zapamiętanie, jak i jaka powstaje przestrzeń w miejscu gdzie powiększa się      w trakcie wdechu podbrzusze będzie istotne do w przyszłych procesach.
   Ta sama zasada dotyczy oceny stanu przestrzeni podbrzusza w trakcie wydechu. Teraz ta przestrzeń będzie się drastycznie zmniejszała, a w naszej wyobraźni powierzchnia brzucha sięgnie kręgosłupa. W trakcie rozpoczęcia czynności związanych z wydechem, gdy napinamy wszystkie możliwe mięśnie, mentalnie kontrolujemy to napinanie. Następnie pod koniec wydechu kontrolujemy rozprężanie i stan całkowitego ich rozluźnienia pomiędzy wydechem, a wdechem.

   Rozpoczynamy pierwszy oddech, właściwe opanowanie procedury pozwoli w przyszłości swobodnie nim operować, co będzie niezbędne do poszerzenia informacji zawartych w oddechu obejmującym białą energię.

   Leżąc w pozycji wyprostowanej z zamkniętymi oczyma i językiem na podniebieniu, rozpoczynamy wciąganie powietrza przez nos. W trakcie wciągania powietrza systematycznie wypychamy podbrzusze. Gdy wdech zostanie ukończony, brzuch powinien być maksymalnie wypchnięty.
   Taką pozycję utrzymujemy przez czas, jaki jest dla nas możliwy, gdy już niezbędnie należy powietrze wypuścić, rozpoczynamy wydech
  Przed wydechem naprężamy wszystkie nasze mięśnie, te, które jesteśmy w stanie naprężyć. W szczególności i z większą mocą naprężamy mięśnie pośladków i rozpoczynamy wydech. Oczy cały czas mamy zamknięte, tak samo usta, które nie biorą udziały w oddychaniu. W miarę trwania wydechu stopniowo rozluźniamy różne partie mięśni, ostatnie rozluźnione będą mięśnie barku i rąk. W końcowej fazie oddechu i rozluźniania mięśni, czynimy takie ruchy plecami, jak byśmy chcieli wygodnie rozłożyć je na materacu lub w przyszłości na twardym podłożu.
   Po ukończonym wydechu rozluźniamy wszystkie mięśnie, i układamy je na podłożu tak, jakbyśmy chcieli siebie swobodnie rozpłaszczyć. Taką pozycję zachowujemy maksymalnie długo, do momentu, gdy kolejny wdech staje się niezbędny. Oddechy powtarzamy przez czas, jakim w danym czasie dysponujemy. Wskazanym jest by czynić to, nawet do kilku godzin, jednak nie jest to sprawa istotna z punktu podstawowego stosowania tej procedury.

© Powyższy tekst jest tekstem autorskim.
Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu.