SENSACYJNE   ODKRYCIE


                                                                                            Skarb Świątyni Salomona.

                               Odnaleźliśmy miejsce, gdzie ukryte jest wejście do grot, skrywających skarb świątyni.
                                           
     Świątynia Salomona, burzona i odbudowywana, ostateczne zburzona 6 sierpnia 70 r.  przez wojska rzymskie, doczekała swego strasznego losu. Wszystkie kosztowności, które się w niej znajdowały znalazły się w stolicy imperium. Rzym cieszył się nimi przez okres 440 lat i stracił je podczas najazdu Wizygotów.
     Podczas zdobycia Rzymu przez Wizygotów 24 sierpnia 410 r. wszystkie te skarby wraz z jeszcze innymi, zostały wywiezione i ślad po nich zaginął. Dużym miastem i zarazem doskonale ukrytym w górach, na terenie gdzie osiedlili się Wizygoci, było Rennes le Chateau. Ta górska miejscowość, rozlokowana w pięknej dolinie, która mieściła 50.000-cy mieszkańców, posiadała katarski zamek, który jak na bocianim gnieździe leży na szczycie góry pośrodku doliny. Należy przyjąć, że skarby, które zostały zdobyte w wyprawach wojennych a w szczególności te z Rzymu, ukryte są gdzieś w górzystym terenie. Podziemnych grot, które w tych górach obwicie występują nie mogło zabraknąć, wystarczyło tylko je odpowiednio przygotować i zabezpieczyć przed złodziejami. Zamiarem zdobywców, lub ich spadkobierców, tego olbrzymiego skarbu, było takie jego zabezpieczenie, które miało za zadanie uchronić skarb do czasów obecnych. Na taką okoliczność, pozostawione zostały znaki, które umożliwią odnalezienie wejścia do tych grot. Informacje o tym, jaki jest rodzaj i wygląd znaków, zostały przekazane następnym pokoleniom. Te z kolei aktualizowały informacje w taki sposób, by, gdy nadejdzie czas, nie było problemu z odnalezieniem właściwego miejsca. Najnowsze aktualizacje pomocniczych informacji, wprowadził około sto lat temu proboszcz miejscowej parafii. Jasno wskazał już istniejące, między innym takie jak obraz Nikolasa Pousina „ Pasterze Arkadyjscy”, ale również przyczynił się do wykonania kilkudziesięciu znaków w samym Rennes le Chateau. Jednak znaki te posiadają tak zakrytą wymowę, że do ich odczytania wpierw potrzebne było, poznanie samego miejsca.
      Jednak prawo do odnalezienia tego miejsca, mają tylko osoby wskazane testamentem. Testament znajduje się w Rennes le Chateau, zawsze był wystawiony na widok publiczny, ale jego treść jest tak ukryta by, przypadkowa osoba nie miała szans na jego odczytanie. Kluczem do odczytania testamentu, jest dodatkowa wiedza, którą posiada sukcesor skarbu świątyni Salomona.
     Pierwszy raz do Rennes le Chateau przyjechaliśmy 17 września 2005r., 17-stka była jakby przypisana Saunierowi, i tym razem to przypisanie 17-stki potwierdziło się. Późnym wieczorem 17-go września, w dniu naszego przyjazdu, podczas powrotu z kolacji do hotelu, który jest rozlokowany w dolinie na południowym zboczu góry, Sauniere z zaświatów przekazuje nam ostatnią wskazówkę. Była ona tak dokładna, że kilka dni później 21 września odnaleźliśmy poszukiwane miejsce i zrobiliśmy zdjęcia, które pokazują istniejące tam znaki na skałach. Jak potem przeczytaliśmy w jakiejś publikacji, Sauniere również 21 września odkrył to mjejsce.
     Zdjęcia poniżej zamieszczone, nie są jedynymi, które tam zrobiliśmy, innych jednak nie możemy tu opublikować ze względu na to, że są zbyt czytelne.
                                           
                                                   
                             


                                          Fot. nr. 1 Wyżłobione wgłębienia w skale.

                                                       


                                            Fot. nr. 2 Litera G. widoczna na skale.

                                                                                                                 
                                          Fot. nr. 3 Litera R widoczna na skale.
         

                                                                                     


                                                                  Fot. nr. 4 Stacja drogi krzyżowej nr. X.
            Wizerunek Jezusa Chrystusa, na którym pokazuje On palcami prawej dłoni, wyraźnie widoczne wgłębienia na swym brzuchu. Forma tych wgłębień, różni się znacząco od naturalnej rzeźby mięśni brzusznych. Wskazujące je palce, sugerują istotne znaczenie tych wgłębień. Wizerunek nietypowych wgłębień, zarówno na brzuchu Chrystusa, jak i na skale, daje dużo do myślenia, podobieństwo to nie jest przypadkowe.

                                                                   
                                 


                                                     Fot. nr 1 Wgłębienia wyżłobione w skale.


                                                           

                                                       Fot. nr 2 Litera G widoczna na skale.

                                                                     

                                     
                                                     Fot. nr. 5 Fresk widniejący w kościele parafialnym, w Rennes le Chateau.
     Fresk, znajduje się po przeciwnej stronie ołtarza. Jego głównym motywem, wydaje się być, nauka Jezusa Chrystusa na górze. W rzeczy samej, ukazuje on zupełnie, co innego, są w jego wizerunku ukryte informacje, które dotyczą tajemniczego miejsca skrywającego wejście do grot, gdzie ukryty jest skarb świątyni Salomona. Jedna z tych informacji, to litera G namalowana tak plastycznie, że wygląda jak wyrzeźbiona na zawiązanym worku. Jednak litera ta, czytelna jest dopiero, po obróceniu obrazu. Worek nie koresponduje z tematem nauki Chrystusowej głoszonej na górze, wskazuje bardziej na skarb lub na złoto. Wygrawerowana na worku litera G, doskonale koresponduje z widoczną na skale literą G.
     Inne szczególne cechy, ukryte w wizerunkiem fresku, również mówią o miejscu wejścia do grot, ze względów bezpieczeństwa omówimy je w innej publikacji, wskazują one tak dokładnie na to miejsce, że mogłoby ono, być odkryte, przed odczytaniem testamentu, który wskazuje na sukcesora skarbu świątyni Salomona.


                                                                   


                                                           Fot. nr. 6 Wycinek fresku, pokazujący worek w zbliżeniu, jeszcze w pozycji naturalnej.


                                                                                     


                                                                                   Fot. nr. 7 Obrócony o 90 stopni w lewo wizerunek worka.
     W takiej pozycji, rysunek na worku można odczytać jako literę G, jest do tej litery bardzo podobny. Podobieństwo wykazuje również rzeźba linii, która posiada taką samą formę krawędzi.


                                                                       

         
                                  Fot. nr. 3 Litera R widoczna na skale.


                                                                     

                                   
                                  Fot. nr. 8 Pasterze Arkadyjscy.


                                                                   

                               
                                Fot. nr. 9 Zbliżenie litery R, którą wskazuje palcem pasterz.
      Dwóch pasterzy, wskazuje w tym samym czasie, dwa różne znaki, pasterz z prawej strony palcem wskazującym lewej ręki, pokazuje coś w rodzaju pionowej linii. Pasterz z lewej strony, palcem wskazującym prawej ręki, pokazuje literę R. Czyni to w taki sposób, że część tej litery zostaje przez jego palec zakryta, widoczny kształt litery to, górna jej połowa i prawa nóżka.
     Wnioski, jakie bardzo wielu ludzi wyciągnęło z wizerunku tego obrazu, poprowadziły ich na drogę poszukiwań ukrytego miejsca, jako że uznali ten obraz za podstawowy drogowskaz. Bez wątpliwości, dzieło Pousina jest drogowskazem, ale wskazuje dwa różne kierunki. Pierwszy z tych kierunków wskazuje pasterz z prawej strony, pokazuje linię, którą tworzą krawędzie kamieni, elementów ściany grobowca. Uznanie tych krawędzi jako linii, dającej przyczyny do poszukiwań geometrycznych, wprowadziło wielu na drogę żmudnej pracy bez efektów.
     Przed przystąpieniem, do poszukiwań, należy wykluczyć mało prawdopodobne przyczyny. Pasterz wskazujący prawą ręką, z zasady prawej ręki wnosi bardziej realne wartości niż pasterz wskazujący lewą ręką. Kolejną istotną wartością, jest zachowanie pasterzy w trakcie pokazywania znaku. Pasterz pokazujący prawą ręką, uważnie patrzy na znak, który wskazuje. Inaczej zachowuje się pasterz pokazujący lewą ręką, patrzy na swoją ukochaną i sam nie wie dokładnie, co pokazuje. Jego wskazania, nie wnoszą cech prawdopodobieństwa z dwóch powodów, po pierwsze pokazuje lewą ręką, po drugie nie widzi znaku, który pokazuje.
     Znakiem, który należy brać pod uwagę jest litera R pasterz, który pokazuje ten znak czyni to prawą ręką i uważnie patrzy, co czyni. Potwierdza to również fakt, że to ta litera jest znakiem ze skał, przy wejściu do grot.
     Litera wykuta na skale, posiada dokładnie taki kontur, jaki jest widoczny z pod palca pasterza, Nikolas Pousin musiał być w tym miejscu przed namalowaniem obrazu. Pozatym jego dzieło, skrywa jeszcze inne wskazówki dotyczące tego miejsca i tak samo jak na fresku, informacje z tego obrazu, wskazują znaki bardzo widoczne a tych, w tej chwili nie możemy ujawnić. Jak już wcześniej napisałem, znaki te ujawnione zostaną po odczytaniu testamentu, który znajduje się w Rennes le Chateau.
     Pozostała ostatnia kwestia, nasze bezpieczeństwo, które z momentem ujawnienia informacji o tym, że to tajemnicze miejsce jest nam znane, staje pod znakiem zapytania. Znane są przypadki śmierci, w niewyjaśnionych okolicznościach ludzi, którzy mówili, że odkryli tajemnicę Sauniera, dotyczącą miejsca ukrycia skarbu.
My dla własnego bezpieczeństwa, przygotowaliśmy dwa listy, które w szczegółach, po przeczytaniu naprowadzą dokładnie do tego tajemniczego miejsca. Jeżeli do określonego czasu nie zgłosimy się, najpierw pierwszy potem drugi, listy zostaną kolejno otwarte i cała tajemnica zostanie wyjawiona.
                       
                            P.S.

Ostatnio edytowany przez K12G (2007-07-09 18:24:24)

TESTAMENT  BOGA.

                                     MIEJSCE TAJEMNIC.

Drugi post.
      Po kilku minutach idziemy w kierunku kościoła i to, co tu zobaczyliśmy zrobiło na nas niesamowite wrażenie. Znanych jest dużo publikacji, które przedstawiają zabytki Rennes le Chateau, są pokazywane zdjęcia, jak również jest wiele opisów. Związek Magdaleny z Chrystusem, jest w ostatnim czasie, tematem bardzo popularnym. Jednak żadna ze znanych mi publikacji, nie przedstawiła w tym względzie, rzeczy na tyle kluczowej by tej tezy dowieźć. Okazało się, że historia prezentuje nam takie dowody, dowody w postaci wizerunków, jakie możemy obejrzeć w Rennes le Chateau.
      Gdy stanęliśmy na chodniku, który prowadzi do drzwi wejściowych kościoła, taki właśnie wizerunek ukazał się przed naszymi oczami. Jedno spojrzenie na rzeźby, które przedstawiają niewiasty, zarówno tą nad wejściem do kościoła, jak również tą na posągu po lewej stronie chodnika, ukazuje nam widoczną u tych postaci niewiast ciążę.



http://img118.imageshack.us/my.php?imag … enyre6.png

Fot. nr. 3. Postać Magdaleny z widoczną ciążą, która trzyma krzyż.

     Wizerunek niewiasty w ciąży, która trzyma krzyż na rękach, jednoznacznie wskazuje na Magdalenę, która w czasie po ukrzyżowaniu Chrystusa jest w ciąży. Na czas po ukrzyżowaniu, wskazuje trzymany w jej rękach krzyż, atrybut, który nie mógł wystąpić przed ukrzyżowaniem. Wizerunek Magdaleny w ciąży w czasie po ukrzyżowaniu Chrystusa, dowodzi dwóch istotnych kwestii. Pierwsza z nich to ta, która mówi, że Chrystus miał dziecko lub dzieci z Magdaleną.
     W tamtym czasie, Żyd a w szczególności potomek królewskiego rodu i dodatkowo nauczyciel duchowy i moralny jakim był Chrystus, nie mógł mieć nieślubnego dziecka. Taka kwestia, to dowód na istnienie małżeństwa Chrystusa i Magdaleny, który jednoznacznie wynika z wizerunku wyrzeźbionego na kościele chrześcijańskim. Prawdopodobnie miejsce, które artysta wybrał dla tych rzeźb, ponad drzwiami do kościoła chrześcijańskiego, przyczyniło się do tego, że nie zostały one zniszczone.
     



http://img457.imageshack.us/my.php?imag … tacjv6.png

Fot. nr. 4. Zbliżenie postaci Magdaleny z krzyżem na rękach.

      Na tym zbliżeniu, widoczne są zdobienia dwóch filarów po obu stronach Magdaleny, na których malowidła są tak wykonane by w określonej perspektywie i odległości, ukazywały wzory przypominające małe dzieci. Motywy, które wskazują na płodność i rodzinę, występują nagminnie w większości zdobień, istniejących w Rennes le Chateau. W tym klimacie zdobniczym, można odnieść wrażenie, że wszystko tu wskazuje na istnienie, rodziny z dziećmi i należy przyjąć, że wskazywaną rodziną jest tamta z przed dwóch tysięcy lat. Czy odnajdziemy w tych szczególnych zapisach, informacje o potomkach rodziny Chrystusa i Magdaleny, przekonamy się po odczytaniu wszystkich wizerunków znajdujących się w Rennes Le Chateau.





http://img462.imageshack.us/my.php?imag … ymski1.png

Fot. nr. 5. Postument, na którym stoi druga figurka niewiasty w ciąży.

      Wspólną cechą obu postaci przedstawionych w figurce nad wejściem do kościoła i w figurce na postumencie, jest widoczna ciąża obu niewiast. Taki wizerunek mówi, że te niewiasty są matkami w rodzinach posiadających jeden rodowód, który przez Chrystusa wywodzi się z rodu Dawidowego. Dowodami wskazującymi na to, że każda z tych postaci jest inną niewiastą, są rzeczy, które zostały im przydane. Magdalena, żona Chrystusa trzyma w rękach krzyż, taki wizerunek krzyża i ciąży, mówi, że w czasie po ukrzyżowaniu Chrystus żyje, i wraz z Magdaleną swoją żoną mają dzieci.
      Druga z kolei niewiasta, dzięki rzeczom jej przydanym, w postaci różańca i korony, które w odniesieniu do widocznej ciąży, stawiają ją w pozycji innej niewiasty niż Magdalena żona Chrystusa, jak również w innej postaci, niż Maryja matka Chrystusa. O ile widoczna ciąża obu niewiast, mogłaby sugerować, że obie postacie to Magdalena żona Chrystusa, to różaniec na prawej ręce niewiasty na postumencie, wyklucza taką możliwość. Ten atrybut chrześcijaństwa nie istniał w czasie, gdy żyła Magdalena a z kolei jej postać nie jest, na tyle związana z ta religią chrześcijańską, by mogła być pokazana z różańcem i w koronie. To jest dowodem, że Magdalena żona Chrystusa, jest eksponowana tylko nad wejściem do kościoła. Kim zatem jest druga niewiasta w ciąży? Nie może to być Maryja matka Chrystusa, z tego prostego względu, że w czasie, gdy istniał atrybut chrześcijaństwa w postaci różańca, ona już dawno nie żyła a tym samym nie mogła być w ciąży.



http://img240.imageshack.us/my.php?imag … eruzx6.png

Fot. nr. 6. Zbliżenie wizerunku tajemniczej niewiasty w ciąży.

Wizerunek wskazuje, że ta niewiasta posiada prawo do tytułu królowej, co uwidocznione jest w postaci korony na jej głowie. Biorąc pod uwagę fakt, że nie jest to matka Chrystusa, wyniesiona przez chrześcijaństwo do miana królowej, to ta niewiasta musi posiadać inne niezbywalne prawa do tego tytułu. Ta tajemnica, bez wątpienia, wyjaśni się podczas odczytywania dalszych zapisów testamentu Boga, który jest ukryty w wizerunkach zdobień znajdujących się w Rennes le Chateau.

Post czwarty.
     
     Po wyciągnięciu wniosków, które wynikają z interpretacji szczególnego wyglądu serca Jezusa, możemy dokładnie obejrzeć zdobienia w Rennes le Chateau. Nie ma bezwzględnej konieczności by ktokolwiek musiał tak postępować, jest to tylko wskazówka, lecz może się ona, okazać bardzo istotną wskazówką. W takiej sytuacji, kto chce, może inaczej patrzeć na rzeźby i malowidła znajdujące się w Rennes le Chateau. W takim kontekście, objawiają się one obserwatorowi, nie tylko jak zwykłe kultowe wizerunki. Wskazówka B. Sauniere mówi, że w tych z pozoru zwykłych obrazach kryje się coś jeszcze.
    Biorąc pod uwagę cały klimat przekazywany przez historię Rennes le Chateau, na który między innymi składa się informacja o Magdalenie, która wraz z rodziną żyła w tych okolicach, należy uznać tę okolicę za miejsce bardzo istotne dla losów Chrystusa na ziemi. Jeszcze bardziej istotną, może się ta sprawa okazać, dla losów potomków Chrystusa i Magdaleny. W cztery wieki po Magdalenie, przybywają w te okolice Wizygoci i chociaż pochodzą oni z innego rejonu Świata, niż Magdalena to osiedlają się w tym samym miejscu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie jeden istotny fakt, który ściśle łączy się zarówno z historią Narodu żydowskiego jak i z historią Wizygotów.
    Historia narodu żydowskiego, to tysiące lat doświadczeń i kultura znana na całym świecie. Jednym z wytworów tej kultury jest kult religijny i świątynia narodowa dla nich szczególnie ważna. Zarówno naród jak i świątynia zostają zdominowane przez wrogów, naród traci ojczyznę, a świątynia swoje skarby, bardzo istotne dla narodu. Historia pokazuje nam dzieje, zarówno członków tego narodu, jak i skarbu świątyni. I o dziwo najważniejsi potomkowie tego narodu, w osobach rodziny potomków rodu Dawidowego i najcenniejsze relikwie świątyni przeniesione są zdarzeniami losu na inny kontynent, a jeszcze bardziej niesamowite jest to, że nie tylko na inny kontynent, ale w jedno miejsce na tym obcym kontynencie. I to dzięki małemu narodowi Gotów, któremu przydarzyła się okazja do obrabowania Rzymu. Po tym sukcesie, Goci nie wracają w swoje ojczyste strony tylko wraz ze zdobytymi skarbami wędruj na tereny południowej Francji i Hiszpanii, a skarby ukrywają w okolicach gdzie żyła Magdalena z rodziną.
     Czy ta historia to przypadek, czy może palec Boży?
     Fakt jest faktem, Rennes le Chateau należy traktować, jako miejsce wybrane przez Boga dla spełnienia Jemu tylko znanych zamierzeń.
     Jedno jest pewne, nie należy posądzać Boga o brak rozsądku, lub brak wyobraźni zdarzenia, jakie tu wystąpiły posiadają jakiś cel, jeżeli ma się on objawić, to musi tu i w obecnym czasie. Działania, jakie uczynił B. Sauniere i ta wskazówka, którą zostawił, świadczą o tym, że w tym miejscu są ukryte tajemnice, związane z Magdaleną, Chrystusem, skarbem świątyni i zapowiadanym Mesjaszem. W innym przypadku, nie istniałoby sensowne wytłumaczenie, zaistniałych w czasie historycznym wydarzeń, które doprowadziły do obecnej historii Rennes le Chateau. Jednak musi tu wystąpić jakiś element wiążący cały temat, i takim elementem jest wskazywana przez B. Sauniere jakaś informacja ukryta w wizerunkach rzeźb i malowideł. Jeżeli nic takiego by nie istniało to, w jakim celu kazał On wykonać serce jako wizerunek twarzy umieszczony na Willi Bretanii.
    Serce Chrystusa, jakże istotny filar kultury człowieka, który jak latarnia, wskazuje drogę na polach emocji, tu wskazuje drogę dla oczu i myśli.
     



http://img523.imageshack.us/my.php?imag … ddrvf0.png

     Fot. nr. 11. Zdobienia ponad drzwiami do kościoła.
Ponad drzwiami wejściowymi do kościoła, istnieje zbiór rzeźb, który tworzy jeden obraz. W pierwszej kolejności, należy ocenić cały wizerunek, ukazuje on postać niewiasty i cztery rośliny, jako główne jego eksponaty. Te rzeźby zarówno figurka niewiasty jak i cztery rośliny, zajmują honorowe miejsca na tym obrazie. Naturalną rzeczą jest to, że takie honorowe miejsce zajmuje postać niewiasty, ale dlaczego w taki sam sposób artysta potraktował rośliny. Czyżby chciał je, porównać do człowieka?
    Te rzeźby są usytuowane na stopniach, jakby na wspólnym podium, wygląd stopni, przypomina kształtem ołtarz z tego kościoła. Logicznie oceniając taki wizerunek można przyjąć tezę, która mówi, że postać Magdaleny wraz z roślinami tworzy jakby wspólną całość. Inaczej postępując, to znaczy naturalnie oceniając ten obraz, możemy powiedzieć, że ta niewiasta stoi w otoczeniu roślin, które mają zadanie dodać miękkości tej sztywnej konstrukcji podestu. Lecz w takiej ocenie, czegoś brakuje, te rośliny, pomimo że jest ich cztery i że są duże, nie tworzą oczekiwanego wystroju. W wizerunku obrazu wyglądają tak, jakby swoją wielkością chciały dorównać figurce. Dodatkowo w ogólnym wyglądzie wizerunku, eksponują się całkowicie indywidualnie. Ten aspekt wspólnoty roślin i figurki, podnosi ich splendor, jest synonimem równości.
     Istnieje jeszcze inny aspekt, który dodatkowo wzmacnia ten niezwykły charakter wyrazu roślin. Widoczne na tym obrazie rzeźby rośliny przedstawiają roślinę granatu, jest to roślina, która w niektórych kulturach jest uznawana jako symbol płodności. Ekspozycja rośliny granatu, rośliny, która jest symbolem płodności, zdecydowanie wskazuje nam informację, że te cztery rośliny symbolizują dzieci. Taką tezę z tego obrazu można wyciągnąć, lecz nie jest ona jeszcze zbyt mocno osadzona w realiach logiki. Teraz należy skorzystać z podpowiedzi B. Sauniere i obejrzeć szczegóły wyrzeźbionych tu roślin.



http://img166.imageshack.us/my.php?imag … aturd0.png


Fot. nr.12 Roślina granatu.
     Teraz skierujemy naszą uwagę na szczegóły, które zawiera wizerunek pojedynczej rośliny granatu. Jest tu widoczny, obraz liści, które przedstawione są, niezgodnie z naturą biologii. Dwa liście każdej rośliny, są tak wyrzeźbione by przykrywały owoce. W naturze do takiej formy rozwoju biologia nie może dopuścić, bo w efekcie tego, owoce byłyby pozbawione światła. Jest to cecha wizerunku, która wykazuje całkowitą niezgodność z rzeczywistością biologicznych zasad ewolucji.
    Czy jest to tylko swobodna forma wyrazu artysty, czy może jego zamierzone działanie?
Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w ilości i w wyglądzie tych czterech roślin granatu. Otóż wszystkie one są identyczne, to perfekcyjne skopiowanie identycznego wyglądu rośliny, dodatkowo czterokrotnie, jest nienaturalnym obrazem pokazującym rośliny. W wykonaniu rzeźb przedstawiających te rośliny, objawia się zamierzone działanie artysty, które ma na celu zwrócenie uwagi na nietypowe cechy tych roślin. Dwa nietypowe wskazania cech: pierwsze identyczny wygląd czterech roślin, drugie liście zakrywają owoce zamykając im dostęp do światła, mówią, że te rzeźby roślin symbolizują coś zupełnie innego niż naturalne cechy biologii.
    W kontekście do pokazywanej ogólnym widokiem, cechy jakiejś wspólnoty postaci, człowieka i czterech roślin granatu, te dwa kolejne nietypowe wizerunki wskazują nam kierunek. Logicznie oceniając tę sprawę, wynik będzie jednoznaczny; cztery rośliny granatu symbolizują dzieci, które są w prostej linii potomkami Magdaleny i Chrystusa.
    Przyczyny pozwalające wyciągnąć taką tezę to;
    1/ Figurka i rośliny, pokazują wspólną grupę.
    2/ Figurka to postać Magdaleny żony Chrystusa, ciąża wskazuje na ich wspólne potomstwo.
    3/ Roślina granatu symbolizuje płodność, w odniesieniu do człowieka potomstwo.
    4/ Cztery identyczne rośliny symbolizują ścisły związek, rodzeństwo.
    5/ Nie są to dzieci Magdaleny i Chrystusa, dlatego że rośliny są w trakcie rozwoju biologicznego, taki wizerunek wskazuje jakiś czas w rozwoju, czy w życiu, muszą to, być żyjący ludzie.
     6/ Poza tym dzieci Magdaleny wskazane są wizerunkiem, który jest widoczny, na filarkach, umiejscowionych po jej prawej i lewej stronie, a więc przy niej samej. Inną wartość przedstawiają rośliny symbolizujące potomstwo, które umiejscowione są poniżej.
     7/ Potomstwo wskazywane roślinami granatu, będzie żyło w czasie odczytania zawartej w wizerunkach informacji, jest to czas wskazywany wyglądem roślin, zgodnym z rozwojem biologicznym. Taki wizerunek mówi, że potomkowie żyją w rodzinie, która w czasie odczytania informacji zawartej w testamencie Boga składa się z dwojga rodziców i dwóch bardzo małych dzieci. Dowodem na taką interpretację wizerunku, jest nienaturalny wygląd dwóch liści i dwóch owoców na każdej roślinie. Liście, które przykrywają owoce, symbolizują opiekę rodziców nad malutkimi dziećmi. Tak dokładnie przykryte owoce świadczą, że te dzieci potrzebują jeszcze pełnej opieki, gdyż są jeszcze małe.
     W formie rośliny granatu, pokazane są dwa owoce i trzy kwiaty wyraźnie rozwinięte. Te dwa owoce to małe dzieci a kwiaty to kolejne dzieci, które przyjdą na świat w najbliższej przyszłości. W taki sposób zapisany jest czas, pierwszego odczytania testamentu Boga, jest on wskazany stanem rodziny, która w prostej linii pochodzi od Chrystusa i Magdaleny.
   


http://img157.imageshack.us/my.php?imag … ygras7.png

Fot. nr. 13. Owoce rośliny granatu.

Dodatkowym dowodem na kwestię, która mówi, że rośliny granatu symbolizują płodność, co jest równoznaczne z potomstwem a w przypadku człowieka z dziećmi, są zdobienia wewnątrz kościoła. Jest tam ich kilkadziesiąt, przedstawiają owoce granatu w przeważającej ilości pokazane tylko z liśćmi, co wskazuje na istotę owocu - młodego potomstwa z pominięciem wizerunku całej rośliny jako rodziny.

Zdjęcia zawarte w postach są zdjeciami wykonanymi przez nas w czasie 3 naszych podróży do Rennes le Chateau.
Te zdjęcia ,które są ujęte w poście dotyczącym Skarbu Świątyni ,pokazują sfotografowane przez nas znaki.
Wszystkie znaki znajduja się w jednym miejscu {zdj.są jedynymi fotografiami na świecie pokazującymi te znaki-nikt do tej pory takowych nie zrobił} , są tam również inne ,których nie publikujemy .
Odnosniki do tych znaków w postaci zdjęc z tamtejszego kościoła, a w jednym przypadku z obrazu Pasterze Arkadyjscy są tak samo autentyczne.Pozostałe zdjęcia pokazują rzeżby ,które między innymi zawierają informacje dotyczące Testamentu Boga ,który wskazuje potomków Chrystusa i Magdaleny ,ich dziedzictwa i wskazywanego skarbu.